Mozna miec sławę, urodę, pieniądze, ale wcale nie mieć satysfakcji. Bo szybko nudzi sie ilośc posiadanego dobra, a wieczna pogoń za tym, by utrzymać sie na tak zwanym topie często jest wyłącznie źródlem frustracji.
Można też żyć zupełnie inaczej. Z dala od zgiełku, świata mody, blichtru i bankietów. I robić swoje każdego dnia, robić po prostu coś dobrego. Teresa Szlachtowa jest tego najlpeszym przykładem. Nigdy nie była na świeczniku, choć zdarzało sie, że bywała na pierwszych stronach gazet. Ale nie z powodu sławy czy swojej pozycji. Z powodu serca, które innym dała.
Odwiedziłam ja po latach. Nic sie nie zmieniła. Tak samo ciepla, tak samo cierpliwa, choc przecież i jej, szczególnie ostatnio życie nie oszczędzało. Została z dziećmi - swoimi - nie swoimi, które choć już dorosłe, nie pójdą swoją drogą. Nie wyobraża sobie, by kazać dzieku odejśc, bo przeszła już na emeryturę i przecież nie musi już troszczyć sie o nikogo.
Wielka kobieta, o wielkim sercu. Zapraszam do lektury Matka Teresa z Czechowa
Magdalena Gorostiza
