Dziewczynka z kucykami
Anne Paloma Ruiz Picasso y Gilot, znana jako Paloma Picasso, urodziła się 19 kwietnia 1949 roku w Paryżu. Jest najmłodszym dzieckiem Pabla Picassa, wybitnego artysty XX wieku; oraz Françoise Gilot, pisarka i malarka. W języku hiszpańskim imię Paloma jest zdefiniowane jako "gołąb". Rodzice nazwali tak córkę na cześć plakatu, który Picasso stworzył z okazji odbywającej się po wojnie Międzynarodowej Konferencji Pokojowej w Paryżu.
Matka Palomy była o 40 lat młodsza od męża. Kochali się, przed urodzeniem córeczki mieli już syna – Clauda. Rodzice poznali się w 1943 roku w jednej z paryskich restauracji. 20 letnia studentka sztuki Francoise Gilot była pod urokiem 62-tetniego mistrza malarstwa, już wówczas artysty uznanym za geniusza w świecie sztuki. Inspirowała się w swoich obrazach jego stylem. Rodzice przeżyli ze sobą 10 lat. Pablo był mężczyzną, który robił co chciał nie licząc się z innymi. Ona w końcu miała dość i według plotek problemem zaczął być również jego wiek.
Pablo Picasso kochał córeczkę, to żywe i bystre dziecko. Paloma była muzą swojego ojca, który przedstawił ją na wielu obrazach, takich jak "Paloma z pomarańczą" i "Paloma w kolorze niebieskim" czy "Dziewczynka z kucykami w zielonym kapeluszu". Paloma, choć tak jak rodzice miała talent artystyczny, ale zapytana, czy kiedykolwiek chciała pójść w ślady ojca, zawsze mówiła "nie".
https://www.facebook.com/groups/224232084583370/posts/1423534357986464
- Wszyscy myśleli, że zostanę malarką, ale moja matka powiedziała: "Wszystkie dzieci malują, ale jeśli będą malować po 14 roku życia, to wiesz, że zostaną malarzami". Więc w wieku 14 lat przestałam bazgrać – powiedziała w wywiadzie dla Harper’s Bazaare w 2018 roku.
Dziecko z paryskiej bohemy
Z Pablo Picassem jako ojcem i Francoise Gilot, utalentowaną artystką, jako matką, Paloma przez całe życie była otoczona twórcami. Gdy już podrosłą sama zadomowiła się na scenie artystycznej, zaprzyjaźniła się z wieloma innymi artystami, projektantami i osobami artystycznej bohemy. Gdy osiągnęła pełnoletność, Paloma zdecydowała, że zostanie projektantką biżuterii. To była słuszna decyzja. Niedługo później przyciągnęła uwagę krytyków biżuterią wykonaną z kamieni kupionych na pchlim targu.
Przełomem okazał się rok jej dwudziestych urodzin. Wtedy o wykonanie dodatków do swojej kolekcji poprosił ją sam Yves Saint Laurent. Po dwóch latach zaczęła pracować dla greckiej firmy jubilerskiej Zolotas. Jej kariera nabierała tempa.
Znowu została muzą, tym razem niezwykłego artysty Andy'ego Warhola. Paloma była często widywana na przyjęciach urządzanych przez Anddy’ego , można ją było spotkać w mieście z Warholem i jego świtą.
Paloma Picasso szybko stworzyła swój niepowtarzalny styl. Okazałe wielkie kamienie szlachetne, oprawione w bryły złota. Innym charakterystycznym elementem kolekcji były niecodzienne kombinacje pereł z błyszczącymi kamieniami półszlachetnymi. To był nowy styl, który zapanował na wybiegach mody i na pokazach biżuterii. Zdobyła szacunek krytyków mody, projektowała dla Tiffany & Co., Lecz Paloma przekonywała, że biżuteria powinna przede wszystkim dobrze się nosić. Nie zależało jej na sławie i wystawach w galeriach. Chciała by jej projekty zdobiły ludzi.
Zapach kobiety
Po sukcesie u Tiffany & Co. podczas pobytu w Nowym Jorku, zaczęła eksperymentować i produkować zapachy. Jej pierwsze kompozycje były tworzone dla firmy kosmetycznej L'Oréal. „Paloma Picasso” to jej zapachowy autoportret. W artykule opublikowanym w New York Post, artystka opisywała tę kreację jako dedykowaną dla silnych kobiet, takich jak ona.
Pozostałe kompozycje zaliczające się do wielkiej trójki to „Tentations” oraz „Minotaure” dla mężczyzn. Ich zapach jest tak oryginalny i elegancki a co za tym idzie, niepowtarzalny, że do dziś te perfumy cieszą się światowym powodzeniem.
Kariera najmłodszej córki Picassa, to nie tylko pasmo sukcesów i szczęścia. Na krótki okres czasu straciła serce do projektowania, stało się to po śmierci ojca w 1973 roku. Popadła w depresję, nic nie chciała tworzyć. Wtedy pojawiła się propozycja filmowa, wiązała się z jej niepowtarzalną urodą. Kwadratowa twarz, jasna karnacja, czerwone, zdecydowane usta, ciemne brwi i gęste czarne włosy i piękne, ciemne oczy. Paloma zagrała rolę hrabiny Erzsébet Báthory w filmie Waleriana Borowczyka „Opowieści niemoralne”. Film zebrał pozytywne oceny krytyków za ponadczasowe piękno. Lecz Paloma Picasso nie wiązała swego życia z aktorstwem, to był jej jedyny projekt aktorski, który pomógł jej przetrwać żałobę.
Ikona stylu
Jako dziecko Paloma zawsze interesowała się nie tylko projektowaniem biżuterii, ale także jej noszeniem. Kupowała wielokolorowe koraliki z rynku i nawlekała je w atrakcyjny sposób. Eksperymentowała na sobie. Jej natchnieniem było otaczające ją środowisko; rzeczy o różnych fakturach, kolorach i kształtach. Na początku swojej kariery fascynowały ją graffiti, symbole i bazgroły. Bardzo ją pociąga kolor i odważne, zmysłowe kształty. Taki odważny misz- masz i niezwykłe wyczucie estetyki pozwoliło jej stworzyć swój niezwykły styl.
The Fashion Group uznało ją jako jedną z kobiet, które wywarły niezwykły wpływ na branżę projektową. Otrzymała nagrodę MODA od The Hispanic Designers Inc. Od 1983 roku Paloma jest członkiem Międzynarodowej Listy Najlepiej Ubranych, a także jest znana ze swojego wyczucia urody i mody. Kolor czerwony stał się jej znakiem rozpoznawczym. Zaczęła nosić czerwoną szminkę w wieku sześciu lat, a wybór makijażu stał się częścią jej wyglądu, nazywając czerwoną szminkę "wizytówkami". Jej czerwone usta w połączeniu z kanciastą urodą sprawiły, że stała się niezwykle rozpoznawalna, a ona znana jest z tego, że zostawia czerwoną szminkę w domu, kiedy chce być incognito w miejscu publicznym.
Paloma wyszła za mąż za dramaturga i reżysera Rafaela Lopeza-Cambila (znanego również jako Rafael Lopez-Sanchez) w 1978 roku, ale para później się rozwiodła. W 1999 roku Paloma Picasso wyszła za mąż za doktora Erica Théveneta. Mieszkają razem w Lozannie w Szwajcarii i w Marrakeszu w Maroku.
Źródła:
Lekcje życia od Paloma Picasso (harpersbazaar.com)
Paloma Picasso Biografia (masterworksfineart.com)
Siedem muz głównych. O kobietach w życiu i sztuce Picassa (niezlasztuka.net)
