Układ Słoneczny tworzy Słońce i krążące wokół niego ciała niebieskie, czyli 8 planet z ich naturalnymi satelitami, 5 planet karłowatych, asteroidy, komety, obłoki gazu i drobnego pyłu.
Planety obracają się wokół własnej osi i krążą wokół Słońca po eliptycznych orbitach (zbliżonych kształtem do okręgu). Wokół nich krążą małe ciałka niebieskie - satelity.
Planety
Planety w odróżnieniu od gwiazd nie wysyłają światła.
Planety znajdujące się bliżej Słońca, zbudowane głównie z żelaza i skał nazywamy wewnętrznymi. Zaliczamy do nich Merkurego, Wenus, Ziemię i Marsa.
Jowisz, Saturn, Uran i Neptun to planety zewnętrzne, zwane też olbrzymami. Są one dużo większe od planet wewnętrznych, a zbudowane są wodoru, helu i lodu.
Planetą położoną najbliżej Słońca jest Merkury, który jest mały i trudny do obserwacji, a jego powierzchnia usiana jest kraterami.
Wenus, zwana również Gwiazdą Poranną lub Jutrzenką to najjaśniejsza z planet.
Ziemia to najbardziej wyjątkowa z planet, ponieważ istnieje na niej życie, a woda występuje w trzech stanach skupienia.
Mars charakteryzuje się piękną czerwoną powierzchnią oraz atmosferą bogatą w dwutlenek węgla.
Jowisz, największa z planet, otoczony jest atmosferą, która nadaje mu karminową barwę.
Saturn jest gigantyczną kulą gazów, głównie wodoru i helu.
Uran jest niebieskozieloną planetą.
Neptun to gazowy olbrzym, ósma, najdalsza od Słońca planeta w Układzie Słonecznym.
Pluton był uznawany do 2006 roku za dziewiątą planetę Układu Słonecznego. Obecnie jest tzw. planetą karłowatą.
Komety
Komety były obserwowane już w starożytności, a ich pojawienie się zawsze budziło w ludziach lęk. Są to skupiska zlodowaciałych gazów. Gdy kometa zbliża się do Słońca, lód z jej jądra topnieje przyjmując kształt kulistej mgławicy tzw. głowy komety. Dopiero wtedy kometa zaczyna świecić tak jasno, że jest dostrzegalna z Ziemi.
Asteroidy
To w rzeczywistości małe planety. Większość z nich krąży wokół Słońca pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza w strefie zwanej pasem asteroidów.
Meteory i meteoryty
W bezchmurne noce można zauważyć na niebie świetliste linie zwane powszechnie spadającymi gwiazdami. Są to odłamki skał lub inne fragmenty materii, które po przejściu przez atmosferę spalają się w efekcie czego z Ziemi widoczne są jako świetlne punkty. Większość z nich ulega zniszczeniu w atmosferze i nie docierają do powierzchni naszej planety.
