Szukano też na całym świecie środków, które mogły wywołać poronienie. Od zarania wieków kobiety chciały kontrolować prokreację, sekundowali im w tym mężczyźni, bo to oni byli prekursorami w tej dziedzinie i to mężczyźni tworzyli receptury czy wynajdowali różne sposoby, aby ciąży uniknąć lub jej się pozbyć.
Prawdopodobnie najstarsza receptura na środek poronny została zapisana w chińskim tekście z 2700 r.p.n.e..
Egipcjanie dla odmiany eksperymentowali z różnymi kremami dopochwowymi, które miałyby nie dopuszczać do zapłodnienia. Stare, antykoncepcyjne przepisy znaleziono w papirusach Kahoun i Petrie z 1850 r. p.n.e. . Z kolei papirus Ebersa, datowany na 1550 rok p.n.e. opisuje, prawdopodobnie pierwszy antykoncepcyjny tampon dopochwowy, wykonany z korzeni akacji.
Również w antycznej Grecji kontrola urodzeń była przedmiotem debaty i dyskusji w świecie filozoficznym.
Należy zauważyć, że zarówno metody antykoncepcyjne, jak i praktyki aborcyjne nie były tam zabronione. Grecy stosowali znane do dziś metody, jak „coitus interruptus”, czyli stosunek przerywany, aby zapobiec ciąży.
W czasach rzymskich, w pierwszej połowie II wieku naszej ery, Sorano z Efezu napisał pracę o antykoncepcji, która obowiązywała aż do XIX wieku. Aby uniknąć poczęcia przypomniał w niej teorię Hipokratesa o „dniach płodnych”. Zalecał, aby uprawiać seks w najbardziej sprzyjającym i unikać seksu w dni po menstruacji.
Różnorodne metody antykoncepcyjne rozprzestrzeniły się w Europie w dużej mierze za pośrednictwem islamu, którego prawo religijne w tym czasie nie potępiało ani kontroli urodzeń, ani aborcji, pod warunkiem, że ta ostatnia została przeprowadzona z uzasadnionych powodów i przed czwartym miesiącem ciąży. Tak więc zabiegi aborcyjne oraz metody antykoncepcyjne były niezliczone i zwykle zajmowały się nimi położne i lekarze, którzy opisywali różne metody, w tym różne maści i zabezpieczenia dopochwowe.
Rzymianie dla odmiany przyczynili się do rozwoju środków antykoncepcyjnych dla mężczyzn używając kozich pęcherzy jako prezerwatyw.
Europa średniowiecza i renesansu, była zdominowana przez Kościół i już wtedy zaczęło się ograniczanie dostępu do antykoncepcji. Chociaż średniowieczni lekarze znali środki antykoncepcyjne stosowane i opisywane przez Greków, Rzymian i Arabów, mogli przepisać je tylko w niektórych przypadkach.
Ale nauka nie stała w miejscu. W 1564 r. Fallopian opisał lnianą pochwę, która nakładana na członek miała chronić przed kiłą. To moment w którym zaczęto na poważnie myśleć o męskiej antykoncepcji. Ale gumowe prezerwatywy powstały dopiero trzy wieki później.
Pierwsza wkładka dopochwowa została wykonana w 1838 roku przez niemieckiego ginekologa F.A. Wilde.
Pierwsze środki plemnikobójcze zostały wprowadzone do sprzedaży w Londynie w 1885 roku.
Poprzednikiem obecnej wkładki był metalowy pierścień, początkowo opisany przez Richtera w 1909 r. i spopularyzowany przez Grafenberga w 1929 r.
Wreszcie w 1956 r. Pincus, Rock i García opublikowali wyniki swojej pracy, która doprowadziła do powstania pigułki antykoncepcyjnej, która weszła masowo na rynek w 1960 r. Niektórzy uważają, że był to najważniejszy wynalazek XX wieku, który dał kobietom prawdziwą wolność oddzielając prokreację od seksu.
Jakie jeszcze ciekawe metody antykoncepcyjne stosowano przez wieki? Oto lista najciekawszych:
1. Sok z cytryny. To Casanova wpadł na pomysł aby go wykorzystać. Miał w pewnym sensie rację, bo kwas cytrynowy zabija plemniki. Casanova robił z cytryn kapturki, które wkładał kobietom do pochwy. Nie zawsze jednak działały.
2. Jelita zwierząt. Szyto z nich prezerwatywy już w starożytnym Egipcie.
3. Ćwiczenia. Starożytny grecki lekarz Soranus aplikował kobietom po stosunku skoki, co miało zapobiec niepożądanej ciąży.
4. Mięta polej. Napar mięty podany z jej liśćmi, które zawierają pulegonę miał wywoływać menstruację. Faktycznie, ale mógł również doprowadzić do konwulsji, a nawet śmierci. Mięta ta występuje w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, Azorach, Maderze, większości obszaru Europy (bez Skandynawii) oraz w Azji Zachodniej, na Kaukazie i w Turkmenistanie. Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także w Australii, Nowej Zelandii, w Ameryce Północnej i Południowej oraz na niektórych wyspach Pacyfiku (Hawaje). W Polsce raczej rzadka roślina i występuje głównie na południu.
Pulegon występujący w tym rodzaju mięty ma właściwości poronne.
5. Cykuta. W zbawczą moc cykuty w przypadku ciąży wierzył portugalski lekarz Pedro Gulia.
6. Ekskrementy krokodyli. Wierzono w nie w starożytnych Indiach i Egipcie. Kupy krokodyli mieszano z miodem i wkładano kobietom do pochwy.
7. Amulet z kości łasicy. Uważano, że zapobiega ciąży. Podobnie jak noszony na szyi amulet z kości czarnego kota.
8. Coca - cola. W latach 50-60 wierzono, że mycie pochwy po stosunku coca - colą zapobiegnie niechcianej ciąży.
źródło https://ginegranada.es/anticoncepcio
screen youtube
