Podobnie jak inne płótna Rembrandta o tematyce historycznej, obraz ten ukazuje najbardziej emocjonujący, wyjątkowy moment jakiejś opowieści. Tym co interesowało malarza było uzewnętrznione przez mowę ciała przeżycie wewnętrzne, często zagadkowe i nieodgadnione, jak to, które obserwujemy na poniższym arcydziele. Wykreowana przez malarza intymność sceny (nagość kobiety, widoczne na jej twarzy zgryzota i zaaferowanie) sprawia, iż osoba patrząca na obraz może poczuć zażenowanie, jak ktoś kto przypadkiem staje się świadkiem zdarzenia, którego nie powinien oglądać. - to fragment tej pasjonującej opowieści.
Przejmująca gama uczuć, jaką odzwierciedlił malarz na obliczu Batszeby zachwyca wirtuozerią. W jej oczach widać smutek, zafrasowanie, ale też pewnego rodzaju refleksję nad losem kobiety całkowicie zależnej od władzy mężczyzny. Rembrandt uchwycił dramatyczny moment w życiu kobiety, który tak sugestywnie rysuje się na jej pięknym obliczu. Batszeba trzyma w dłoni list, musiała właśnie przeczytać w nim coś bardzo ważnego. Czego przed chwilą się dowiedziała? Odpowiedź na to pytanie daje historia Batszeby.
Zgodnie z przekazem biblijnym, David król starożytnego Izraela zobaczył z okna swego pałacu w Jerozolimie kąpiącą się Batszebę i zapragnął ją posiąść. Piękna kobieta była żoną Uriasza Hetyty, który brał udział w oblężeniu ammonickiej twierdzy Rabba. Podczas jego nieobecności Dawid nakazał sprowadzić Batszebę do swojego pałacu, gdzie spędził z nią noc. W trakcie zbliżenia kobieta zaszła w ciążę. Dowiedziawszy się o tym Dawid sprowadził Uriasza do Jerozolimy i nakłaniał go do pożycia z żoną, ten jednak odmówił – w myśl zasad prawa religijnego w trakcie działań wojennych zabroniony był seks. Odesłany na wojnę Uriasz z rozkazu Dawida został skierowany w obszar najbardziej krwawych walk, gdzie zginął. Wówczas Dawid sprowadził Batszebę do swojego pałacu i po zakończeniu żałoby poślubił ją. Pierwsze dziecko Dawida i Batszeby zmarło tuż po urodzeniu, co stanowić miało karę boską za cudzołóstwo. W kolejnych latach Batszeba urodziła Dawidowi czterech synów, zaś jeden z nich – Salomon został królem.
Kluczem dla wyjaśnienia, dlaczego Rembrandt przedstawił Hendrickje jako biblijną Batszebę była skomplikowana sytuacja osobista malarza, który w pewnym sensie podobnie jak król David nie oparł się namiętności do dużo młodszej, pięknej kobiety.
Całą historię znajdziecie na blogu Sylwii.
