Indianie do dziś noszą długie włosy i ma to głęboki związek z ich mądrością przekazywaną przez pokolenia: Wierzą oni, że:
włosy są przedłużeniem duszy i choćby dlatego nie należy ich ścinać.
włosy są symbolem fizycznej siły i męskości.
podczas obcinania włosów, człowiek traci część kontaktu z samym sobą.
splatanie włosów jest sposobem na zjednoczenie z nieskończonością.
pozwolenie włosom na swobodne opadanie oznacza spokojny bieg życia.
Dlatego na przykład Indianie Navajo tylko raz ścinają włosy - podczas pierwszych urodzin dziecka.
Okazuje się, że te przekonania nie są pozbawione sensu. Wiele źródeł podaje informację, że podczas wojny w Wietnamie Amerykanie szukali do armii najlepszych tropicieli indiańskich, aby ich talenty wykorzystywać w trudnych warunkach w dżungli. Niestety, kiedy ci nowi wojskowi trafiali na front, nie umieli kompletnie odkryć czegokolwiek. Zastanawiano się w czym tkwi problem i okazało się, że wojskowe fryzury, czyli obcięcie włosów na krótko, pozbawiało Indian ich niesamowitych umiejętności. Robiono podobno później nawet specjalne testy ze śpiącymi mężczyznami. Ci, którzy mieli długie włosy przez sen wyczuwali zbliżające się niebezpieczeństwo, co ich natychmiast budziło. Krótkowłosi mężczyźni spali dalej w najlepsze...
Jeden z psychologów, który brał udział w tych badaniach, miał nawet zapuścić włosy i już nigdy ich nie obcinać!
Indiańskie przekonanie o tym, że włosy to nie tylko ozdoba, ale przede wszystkim ważna część człowieka, znalazły odzwierciedlenie w badaniach naukowych. Włosy to przedłużenie układu nerwowego, specyficzne czujniki, które przekazują ogromne ilości ważnych informacji do pnia mózgu, układu limbicznego i kory nowej. A właśnie to kora nowa (część kory mózgu) obecna wyłącznie u ssaków, jest zaangażowana w odbieranie i przetwarzanie wrażeń zmysłowych, planowanie i wykonywanie ruchów dowolnych oraz procesy poznawcze.
