Metale możemy podzielić na metale żelazne i nieżelazne. W praktyce rzadko stosuje się czyste metale, raczej są to różnego rodzaju stopy np. żeliwo i stal węglowa czyli stop żelaza z węglem. Natomiast z metali nieżelaznych najczęściej spotykane są stopy miedzi czyli brąz i mosiądz.
Żeliwo
To stop żelaza z węglem (zawartość powyżej 2,2%) z dodatkiem małych ilości manganu, fosforu, krzemu i siarki. Występuje w dwóch odmianach. Żeliwo białe, które jest stosowane do budowy maszyn oraz żeliwo szare wykorzystywane w odlewnictwie.
Stal
Jest stopem żelaza z węglem (poniżej 2% zawartości) oraz innymi pierwiastkami. Stal znalazła bardzo szerokie zastosowanie. Wykorzystywana jest do budowy różnych pojazdów, narzędzi w tym chirurgicznych, elementów konstrukcyjnych, wyrobów stalowych takich jak pręty, druty, śruby itp, a nawet do produkcji biżuterii. Możemy ja podzielić na stal konstrukcyjna, narzędziową i specjalną.
Aluminium
Jest wyjątkowy metalem o wielu zaletach. Aluminium jest lekkie, ciągliwe, plastyczne, niemagnetyczne, odporne na matowienie oraz jest doskonałym przewodnikiem prądu elektrycznego i ulega recyklingowi. Ze względu na swoje właściwości jest stosowane do wyrobu przewodów elektrycznych, w przemyśle samochodowym, lotniczym, stoczniowym, budowlanym i spożywczym (np. folia spożywcza, puszki).
Miedź
Pierwiastek ten znany jest od starożytności i już wtedy był wykorzystywany na masową skalę. Miedź charakteryzuje się duża plastycznością oraz wysokim przewodnictwem. Wyrabia się z niej przewody elektryczne, rury stosowane w instalacjach wodnych i centralnym ogrzewaniu. Miedź głównie używana jest jako samodzielny metal, jednak gdy wymagana jest większa twardość, łączy się ją z innymi metalami tworząc stopy takie jak brąz czy mosiądz.
Mosiądz
To stop miedzi i cynku. Mosiądz ma kolor pomarańczowożółty, a przy mniejszych zawartościach cynku zbliżający się do naturalnego koloru miedzi. Stop ten jest odporny na korozję, ciągliwy i łatwy do obróbki. Jest wykorzystywany w przemyśle ale przede wszystkim wykonuje się z niego wiele przedmiotów codziennego użytku jak instrumenty, naboje, monety, odważniki, zastawa stołowa czy biżuteria.
Metale pod wpływem czynników atmosferycznych i zanieczyszczenia środowiska podlegają procesowi utleniania. W wyniku zachodzących reakcji chemicznych na powierzchni przedmiotów tworzy się warstwa rdzy. Rdza składa się głównie z uwodnionego tlenu i wodorotlenku żelaza. W celu zabezpieczenia metalu przed korozją stosuje się specjalne powłoki lakiernicze. Skuteczność zabiegów pielęgnacyjnych zależy w dużej mierze od dokładnego oczyszczenia powierzchni. Usunięcie rdzy z mocno skorodowanych przedmiotów można przeprowadzić metodą mechaniczną i chemiczną. Usuwanie rdzy za pomocą szczotki drucianej jest bardzo uciążliwe i mało wydajne. Najlepiej wykorzystać do tego celu wiertarkę z końcówkami typu szczotka druciana oraz przystawkę na płótno ścierne. W ten sposób nie tylko usuwamy rdzę ale również szlifujemy powierzchnię. Jeśli przedmiot jest mocno skorodowany stosuje się młotkowanie czyli odbijanie rdzy.
Przedmioty stalowe lekko zardzewiałe można oczyszczać chemicznie za pomocą odrdzewiaczy fosforowych. Odrdzewiacz nakłada się na przedmiot za pomocą pędzla lub szmatki. Nadmiar produktu zmywa się wodą. Rdzę można usuwać za pomocą wytrawiania. W tym celu stosuje się mieszaniny kwasu solnego, siarkowego lub azotowego. Wytrawiany przedmiot należy zanurzyć w kąpieli trawiącej, a przy dużych powierzchniach kwas nanosi się za pomocą pędzla. Po zakończeniu kąpieli przedmioty należy obficie spłukać bieżącą wodą. Na rynku dostępne są również specjalne farby, które reagują z rdzą. Są one szczególnie przydatne przy konserwacji trudno dostępnych powierzchni np. siatki drucianej. Na tak dokładnie oczyszczone powierzchnie są gotowe do położenia na nią warstwy gruntującej i lakieru antykorozyjnego.
Domowym sposobem na czyszczenie metali z niewielkich zabrudzeń jest stosowanie płynu do mycia naczyń lub mieszanki wody z sodą oczyszczoną.
W przypadku przedmiotów z miedzi czy mosiądzu ich powierzchnia pokrywa się naturalną patyną w różnych odcieniach zieleni. Jeśli chcemy odzyskać naturalny kolor, powierzchnię wykonanego z niej przedmiotu trzeba dobrze oczyścić i wypolerować. Można użyć połówki cytryny posypanej solą, która czyści patynę. Można też zrobić domowa pastę. W tym celu potrzebujemy 2/3 szklanki białego octu winnego,1/2 szklanki soli, 2/3 szklanki mąki jęczmiennej. Składniki mieszamy w szklanym lub plastikowym naczyniu, koniecznie drewnianą lub plastikową łyżką (nie używamy metalowych przedmiotów). Polerujemy zaśniedziałe miejsca. Żeby zabezpieczyć przed patyną, można następnie pokryć czyszczone rzeczy lakierem antykorozyjnym. Cienka warstwa lakieru jest niemal niewidoczna, a doskonale chroni powierzchnię przed odbarwieniem.
