Wzorowe małżeństwo
Lila Coolen była Kanadyjką, córką pobożnych Adwentystów Dnia Siódmego. Urodziła się w Fox Point w Nowej Szkocji w 1899 roku. Ukończyła szkołę medyczną i zyskała kwalifikacje położnej. W wieku dwudziestu sześciu lat poznała i poślubiła Williama Peacha Younga, rodowitego mieszkańca Oregonu, który przeniósł się do Nowego Brunszwiku. Chciał zostać adwentystycznym misjonarzem-medykiem, mimo, że nie posiadał święceń ani wykształcenia medycznego.
Niedługo po ślubie, gdy Lila spodziewała się pierwszego z pięciorga dzieci, Youngowie przeprowadzili się do Chicago, gdzie w grudniu 1927 r. William uzyskał licencję chiropraktyka.
Dwa miesiące później wrócili do Nowej Szkocji, otwierając Life and Health Sanitarium (Sanatorium Życie i Zdrowie) w East Chester, ponad 60 kilometrów na południowy zachód od Halifax. Lila pełniła rolę dyrektora zarządzającego oraz położnej, a jej mąż zajął się sprawami gospodarczymi i żywieniowymi placówki.
Początkowo ledwo wiązali koniec z końcem, mając garstkę pacjentek. Ale potem wpadli na pomysł, aby wykorzystać niszę rynkową. W tamtym okresie aborcja i kontrola urodzeń były dla Kanadyjek nielegalne. Niezamężne kobiety, które zaszły w niechcianą ciążę, były często odrzucane przez swoje rodziny. Nie było żadnego wsparcia rządowego dla niezamężnych matek, ani żadnego wsparcia społecznego. Wprost przeciwnie, taka matka była napiętnowana, urodzenie „bękarta” zamykało szanse na normalne życie w społeczeństwie.
Lila i jej mąż wykorzystali sytuację. Przemianowali placówkę na Ideal Maternity Home and Sanitarium, czyli „Idealny Dom Położniczy i Sanatorium”. Idealny, ponieważ oferował idealne rozwiązanie: tu przyszłe niezamężne matki mogły „przyjechać na wakacje”, urodzić dziecko i wrócić do domu bez dziecka, mając nadzieję, że ich reputacja pozostanie nienaruszona. Małżeństwo zaczęło reklamować swoje usługi w prasie. W anonsach obiecywali chronić ciężarne dziewczęta i kobiety przed plotkami, zachowując tajemnicę. Wkrótce placówka zaczęła być popularna. Średnia wieku klientek wynosiła 17 lat. Ale wsparcie kosztowało, kobiety zamężne płaciły średnio 75 dolarów za poród i dwa tygodnie rekonwalescencji. Kobiety niezamężne płaciły z góry od 100 do 200 dolarów za pokój i wyżywienie, poród i zorganizowanie adopcji. Płaciły również kolejne 12 dolarów za pieluchy i artykuły, a także średnio 300 dolarów za przechowywanie dzieci między porodem a adopcją. A jeśli dziecko umarło, to koszt pogrzebu wynosił dodatkowe 20 dolarów.
Interes się kręcił
Były to wysokie ceny w latach 20 - tych XX wieku. W tamtym czasie pensje wynosiły średnio od 4 do 8 dolarów tygodniowo. Jeśli młode kobiety nie miały gotówki, mogły odpracować długi w placówce, co zapewniało Youngom stały dopływ nieodpłatnej pomocy.
Ale nie tak Youngowie zarabiali wielkie pieniądze. Kolosalne dochody zapewniała im sprzedaż dzieci. Biznes funkcjonował, w tych latach bogate i bezpłodne pary z Nowego Jorku i New Jersey, latem udawały się na wybrzeże Nowej Szkocji na wakacje. Przy okazji, z dala od znajomych, poszukiwali dzieci do adopcji. Ważnym czynnikiem, który napędzał interes Lili i Williama było prawo, które dopuszczało adopcję dzieci, tylko dla ludzi o tym samym wyznaniu. Czyli wkluczało rodziny żydowskie, ponieważ ani w Kanadzie, ani w USA po prostu nie było żydowskich dzieci do adopcji w żadnych chrześcijańskich agencjach adopcyjnych. Państwo Young nie mieli z tym problemu. Każdemu zainteresowanemu adopcją mówili, że oferowane dziecko spełnia ich wszystkie wymagania. Wyznanie dopasowywali do potrzeb rodziców. Nikt z przyszłych rodziców nie zadawał wielu pytań, ci ludzie po prostu rozpaczliwie chcieli mieć jedno lub dwoje dzieci, które mogliby zabrać do domu.
Interes przynosił ogromne pieniądze, niemowlęta w latach 20-tych sprzedawano za 1000 dolarów. W latach 30-tych cena wzrosła do 5000 dolarów za niemowlę. W latach 40-tych cena wzrosła do 10 000 dolarów za dziecko. Z czteropokojowego sanatorium, zrobiła się ogromna instytucja z 54 sypialniami oraz 14 łazienkami. Były również pokoje dziecięce. W latach 1937–1947 Youngowie zarobili co najmniej 3,5 miliona dolarów, tylko na sprzedaży niemowląt. Biznes naprawdę rozkwitł w czasie II wojny światowej. Halifax był głównym portem, z którego wypływały statki płynące do Anglii. Marynarze z okrętów wojennych i handlowych uprawiali seks masowo z miejscowymi kobietami. Chcieli nacieszyć się życiem, być może ostatni raz przed wyruszeniem na wojnę. Pozostawiali za sobą wiele niezamężnych lub owdowiałych matek i ich dzieci. Te samotne kobiety nie chciały, i nie miały za co wychowywać niepożądanego potomstwa. Masowo zwracały się po pomoc do Ideal Maternity Home, nikt inny by im nie pomógł.
Dzieci z pudełek po maśle
Ale była też jeszcze bardziej czarna strona interesu. W placówce Youngów opieka nad ciężarnymi, poród i późniejsza opieka nad matką z dzieckiem pozostawiały wiele do życzenia. Lila i William reklamowali się na swoich broszurach jako lekarze. W rzeczywistości Lila odbierała poród sama, w tym czasie jej mąż William klęczał przy łóżku pacjentki i głośno się modlił. Położna Lila była dużą i bardzo silną kobietą, nie stroniła od brutalności. Rodzące bały się jej, wykonywały posłusznie wszystko, co im kazała. Niezamężne matki podpisywały rozbudowane umowy, dające Williamowi Youngowi pełnomocnictwo i władzę prawną nad ich dziećmi i ich adopcją. Jeśli umowy nie zostały podpisane w ciągu 14 dni od narodzin, pobierano od dziewczyn dodatkową opłatę w wysokości 30 dolarów. Kiedy młode matki opuszczały dom, ich rachunki często przekraczały 300 dolarów, ta kwota miała zapewnić zostawianemu dziecku zabezpieczenie dalszego życia.
W wypadku, gdy po porodzie dziecko zmarło, w Ideal Maternity Home, matka musiała zapłacić dodatkowo 20 dolarów za pogrzeb. Usługę tę wykonywał majster Youngów, pobierając stałą stawkę pięćdziesięciu centów za ciało. Trumny zastępowały drewniane pudełka po maśle, czyli Butter Box. Odnotowanych pogrzebów było wtedy bardzo dużo, w latach 1928–1935 Lila zapisała 148 porodów i 12 zgonów niemowląt. Wskaźnik śmiertelności wyniósł 8,1%, czyli prawie trzykrotnie więcej niż średnia w Nowej Szkocji, która wtedy wynosiła 3,1%.
Pierwsze kłopoty Lili i Wiliama pojawiły się 4 marca 1936 roku. Para została oskarżona o dwa przypadki zabójstwa, w związku ze śmiercią Evy Nieforth i jej nowonarodzonego dziecka, spowodowane zaniedbaniem i niehigienicznymi warunkami w domu. Ale oboje zostali uniewinnieni w trzydniowym procesie w maju 1936 roku. Mieli już odpowiednie koneksje. Lecz przez kolejne lata Królewska Kanadyjska Policja Konna zaczęła bacznie badać każdą przyczynę zgonu w tej placówce. Pojawił się kolejny problem, kwestia niezgłoszonych zgonów niemowląt.
Odrzucone dzieci głodzono
Youngowie szybko doszli do wniosku, że utrzymywanie przy życiu dzieci odrzuconych przez rodziców adopcyjnych, mieszanej rasy lub z defektami albo z chorobami, nie jest opłacalne. Podobno niemowlęta były głodzone na śmierć na diecie składającej się z wody i melasy.
Pomocnik Youngów, „złota rączka” Glen Shatford później przyznał, że pochował od 100 do 125 niemowląt na polu należącym do rodziców Lili w pobliżu Fox Point, przylegającym do cmentarza adwentystów. Opowiedział, że mogiły tworzyły rzędy, łatwo mógł policzyć. Shatford wspomniał przypadek z kwietnia 1938 roku. Nienazwane niemowlę leżało w szopie na narzędzia Youngów przez pięć dni. Było przykryte pudłem. Gdy było już martwe, zostało przewiezione do Fox Point gdzie spoczęło w pudełku po maśle w kolejnym rzędzie małych mogił. Takich przypadków było wiele.
W 1945 roku kontrole odkryły dowody zaniedbań. Inspektorzy zgłosili fatalne warunki, roje much i brudną pościel, oraz przypadki niemowląt, które ważyły połowę masy właściwej dla ich wieku. To było zbyt mało by ukrócić działania Youngów, tym bardziej, że para miała mocne wsparcie wielu notablów i bogatych ludzi, którym pomogła zostać rodzicami. Lila odpowiedziała na zarzuty oskarżeniami o nękanie. Lecz czas bezkarności się kończył. Nowa poprawka do ustawy o pensjonatach macierzyńskich z 1940 r. rozszerzyła wymogi licencyjne na spółki zarejestrowane, a wniosek o licencję Youngów został szybko odrzucony. Nakazano zamknięcie instytucji w listopadzie 1945 r. Zamknięcie wielomilionowego biznesu nie było takie proste. Youngowie kontynuowali działalność bez licencji, podczas, gdy śledztwo w ich sprawie trwało. Funkcjonariusze imigracyjni z USA na początku 1945 roku przedstawili dowody, że Lila przemycała dzieci do Stanów Zjednoczonych. W marcu tego roku Youngowie dostali osiem zarzutów, w tym naruszenie ustawy o domach dziecka i wykonywanie zawodu lekarza bez licencji. Skazano ich za trzy zarzuty na niewielką grzywnę w wysokości 150 dolarów.
Ale w 1946 roku, jedna z matek zmieniła zdanie i wróciła by odzyskać swoje dziecko. Kobieta usłyszała, że chłopiec został już oddany do adopcji, ale istnieje szansa, na odzyskanie synka jeśli matka zdoła zgromadzić 10 000 dolarów w gotówce. Dziewczyna była zdesperowana i poszła na skargę do władz. Placówka była już wówczas od 10 lat pod baczną obserwacją służb kanadyjskich. Brakowało jednak konkretnych dowodów na handel dziećmi. Ale 5 czerwca 1946 r. Youngowie zostali skazani za nielegalną sprzedaż dzieci czterem amerykańskim parom i ukarani grzywną w wysokości 428,90 dolarów. Mimo to, na początku 1947 r. w Ideal Maternity nadal rodziły się dzieci. Lila Young złożyła pozew o zniesławienie przeciwko lokalnej gazecie, żądając 25 000 dolarów odszkodowania. Wówczas rozpętała się medialna nagonka na ich działalność. Ludzie przestali się bać i zaczęli opowiadać dziennikarzom, co tam się działo. Ideal Maternity zostało zamknięte przed końcem roku, Youngowie zbankrutowali i pogrążyli się w długach, sprzedając swój majątek i przeprowadzając się do Quebecu.
Williams Young zmarł na raka, jego żona Lila zmarła na białaczkę w 1967 roku. Na jej nagrobku widnieje napis: Till We Meet Again (Do zobaczenia ponownie). Kobieta została pochowana na Cmentarzu Adwentystów Dnia Siódmego w Fox Point, w sąsiedztwie swoich maleńkich podopiecznych spoczywających w pudełkach na masło. Obliczono, że zmarłych dzieci mogło być nawet 600.
Źródła:
https://www.youtube.com/watch?v=k5q2rN328Rw
https://www.youtube.com/watch?v=j-DSosDBUZg
https://www.youtube.com/watch?v=E5q0JTotPSE&ab_channel=StupidBeyondBelief
https://en.wikipedia.org/wiki/Butterbox_Babies
https://en.wikipedia.org/wiki/Ideal_Maternity_Home
https://www.findagrave.com/memorial/184031174/lila-gladys-young
https://vocal.media/criminal/the-butterbox-babies-exploitation-death-and-deception-at-nova-scotia-s-ideal-maternity-home
