Każdy z nas ma jakiś sekret. Albo własny, albo powierzony przez innych. Większość z nas jednak zapewne nie jest świadoma ciężaru, jaki niesie za sobą zachowanie tajemnicy.
"Im sekret głębszy, tym mroczniejszy on się staje. Taka jest natura sekretów." - napisał kiedyś kanadyjski pisarz i dziennikarz,Cory Doctorow. Jak się okazuje, wcale się nie mylił.
Zachowywanie tajemnic jest dosłownie jak dźwiganie ciężaru.
Eksperyment przeprowadzony na Uniwersytecie Tufts analizował wpływ tajemnic na nasze postrzeganie rzeczywistości. Psychologowie odkryli, że kiedy ludzie muszą strzec tajemnicy, mają inne postrzeganie rzeczywistości – wzgórza są bardziej strome, odległości większe, a zadania fizyczne są ich zdaniem bardziej wyczerpujące. Co to znaczy?
W praktyce dochowanie tajemnicy staje się ciężarem nie tylko psychicznym, ale i fizycznym. Dlatego z dnia na dzień będziemy tym bardziej obciążeni, jakbyśmy dosłownie dźwigali brzemię na ramionach. To sprawia, że popołudnia będą wydawały się bardziej męczące, a pod koniec dnia będziemy bardziej zestresowani, spięci i przytłoczeni.
Psychologowie stwierdzili również, że im dłużej musimy dochować tajemnicy, tym bardziej to zadanie będzie męczące i tym bardziej wpłynie to na nasze postrzeganie rzeczywistości.
Dlaczego tak się dzieje? Ludzie, którzy muszą strzec sekretów, przechodzą często katusze nie tylko w towarzystwie, ale też w samotności. Posiadanie tajemnic jest po prostu niszczące i z psychologicznego punktu widzenia musi w końcu ten fakt zebrać swoje żniwo.
Psychologowie z Columbia University przeanalizowali to, co dzieje się w naszych umysłach, kiedy dochowujemy tajemnicy. Zbadali ponad 13 000 sekretów, oceniając także jakość relacji międzyludzkich, poziom samopoczucia i zdrowie fizyczne osób, które tych tajemnic strzegły.
Każdy z uczestników został zapytany, jaki sekret skrywa i przed kim. Zapytano również, jak często uczestnicy myśleli o tym sekrecie i jak bardzo się czuli wówczas szczęśliwi.
Okazało się, że ludzie myśleli o swoich sekretach średnio trzy razy dziennie, co zmniejszyło ich poczucie dobrobytu i szczęścia. W rzeczywistości im więcej myśleli o jej sekrecie, tym mniej czuli się szczęśliwi i tym gorsze było ich zdrowie psychiczne i fizyczne.
Stres związany z tajemnicami uaktywnia się nie tylko wtedy, gdy jesteśmy z kimś, przed kim chcemy tę informację ukryć, ale jest to ciężar, który nosimy również, gdy jesteśmy sami. Innymi słowy: sekrety silnie przyciągają naszą uwagę, sprawiają, że nasz umysł krąży wokół nich, ponieważ nasz mózg ma nawyk powracania do problemów i nierozwiązanych celów, które sobie wyznaczyliśmy. Kiedy chcemy coś ukryć, stajemy się więźniami tej tajemnicy.
Gdy sekret dotyczy ważnej sprawy, zatajamy przed bliskimi coś, o czym powinni wiedzieć, to sprawia, że czujemy się nieautentyczni, a to niesie za sobą ryzyko wystąpienia objawów lęku lub depresji. W rzeczywistości ciągłe myślenie o tajemnicach może stać się źródłem nieznośnego stresu. To wewnętrzne napięcie często skłania nas do ujawnienia tajemnicy. Przychodzi moment, w którym wolimy stawić czoła konsekwencjom, niż nadal dźwigać ten ciężar.
Psychologowie odkryli też, jakie najczęściej mamy sekrety, należą do nich zachowania seksualne, oszukiwanie współmałżonka, zdrada, kłamstwa, nadużycie zaufania innych.
źródła : http://www.columbia.edu/~ms4992/Pubs/2017_Slepian-Chun-Mason_Secrecy_JPSP.pdf
https://now.tufts.edu/articles/how-burdensome-are-secrets
