Większość z nas popełnia ten błąd, a szkoda, ponieważ pod wieloma względami właśnie stopy i nogi mogą nam więcej powiedzieć o człowieku, niż wyraz jego twarzy . Odzwierciedlają nasze prawdziwe emocje i intencje w czasie rzeczywistym, w przeciwieństwie do naszej twarzy i innych części ciała i mogą odgrywać kluczową rolę w wykrywaniu tego, czy ktoś mówi prawdę czy kłamie.
Przez tysiące lat nasz układ limbiczny nauczył nasze stopy i nogi, by natychmiast reagowały na każde zagrożenie lub niepokój, a niezawodność tego systemu po części zapewniła nam przetrwanie. Kiedy ktoś podchodzi do nas późno w nocy, gdy jesteśmy przy bankomacie, odruchowo zaciskamy nogi, a stopy kierujemy się w stronę drogi ucieczki, by być w gotowości, jeśli okaże się to konieczne.
W ten sam sposób nasz układ limbiczny mówi naszym stopom, aby nie zbliżały się zbyt blisko krawędzi kanionu, więc tego nie robimy. Skrzyżujemy nogi, gdy czujemy się komfortowo w windzie, ale gdy do środka wchodzi grupa podejrzanych nieznajomych, natychmiast stawiamy je szerzej, abyśmy w razie potrzeby mogli uciec, gdy tylko drzwi windy się otworzą.
Rozmawiasz z dobrym przyjacielem i nagle zauważasz, że jedna ze z jego stóp jest skierowana na zewnątrz, w stronę ulicy. Już wiesz, że on się śpieszy i nie chce spóźnić na inne spotkanie.
Chcesz wiedzieć, czy dwie osoby rozmawiające na korytarzu, chcą, żebyś do nich dołączył? Jeśli ich stopy nie poruszają się, aby cię powitać, a osoby obracają się tylko w biodrach, po prostu idź dalej. To znak, że nie mają ochoty na twoje towarzystwo.
Kiedy związek zaczyna się psuć, kontakt stóp partnerów będzie coraz mniejszy. Mogą publicznie trzymać się za ręce, ale ich stopy po prostu się omijają.
Są to przykłady reakcji układu limbicznego, odzwierciedlone w stopach i nogach, pokazujące uczucia czy intencje w konkretnych sytuacjach. Są bardzo aktualne i dokładne.
Podobnie, dziecko może siąść do jedzenia, ale jeśli chce wyjść i pobawić się, zwróć uwagę, jak jego stopy się kołyszą, jak wyciągają się, by dosięgnąć podłogi z krzesełka, nawet jeśli jeszcze nie skończyło posiłku. Możesz spróbować przytrzymać go w miejscu, ale ono będzie się poruszało, a jego stopy zwrócą się w kierunku najbliższego pożądanego wyjścia – pokażą dokładnie, gdzie dziecko chce iść. Jest to wskazówka dotycząca intencji i mamy w zanadrzu kilka podobnych reakcji, których używamy, aby odzwierciedlić nasze potrzeby.
Nasze stopy i nogi są uczciwe i nie kłamią. Dlatego kładę szczególny nacisk na to, co przekazują, oceniając kogoś kątem oszustwa. Większość ludzi skupia się na twarzy, ale niestety nasze twarze są wyćwiczone w oszukiwaniu. Od najmłodszych lat mówi się nam „nie rób takiej miny”, nawet w obliczu rzeczy, których serdecznie nie cierpimy. W miarę jak dorastamy, to trwa nadal, na prośbę bliskiej nam osoby przybieramy „imprezową minę” lub uśmiechamy się, ponieważ wymaga tego kultura, z której pochodzimy. Dlatego udajemy, skrywamy to, co czujemy lub myślimy naszymi twarzami (a więc „pokerową twarzą”) dla społecznej harmonii. Robimy to również, aby uchronić się przed wykryciem, że jesteśmy nieuczciwi. Nasze stopy i nogi, ponieważ były odpowiedzialne za przetrwanie, nie idą na takie ustępstwa.
Jak piszę w mojej książce „ What Every Body Is Saying”: „Nerwowość, stres, strach, niepokój, ostrożność, nuda, niepokój, szczęście, radość, zranienie, nieśmiałość, pokora, niezręczność, pewność siebie, uległość, depresja, letarg, figlarność, zmysłowość i złość mogą objawiać się poprzez stopy i nogi ”. Kiedy przeprowadzałem przesłuchania w FBI, skupiałem się na stopach i nogach właśnie dlatego, że ujawniają one tak wiele informacji o tym, co jest w umyśle, a kłamcy myślą o swoich wyrazach twarzy, ale nie o nogach i stopach.
W ciągu 25 lat obserwacji i katalogowania zachowań w FBI zauważyłem, że kiedy ludzie zaczynają kłamać, często dystansują się, ustawiając się dalej od ciebie. Albo odwracają stopy od ciebie, ale torsem zwracają się w twoją stronę. Na pierwszy rzut oka wygląda to dobrze, ale są to zachowania, które wiele mówią o tym, co dzieje się w mózgu tych osób.
Kłamcy zwykle nie przywiązują do tego wagi. Wiedzą, co powiedzieć, ale nie wiedzą, jakie emocje wiążą się z tym, co mówią, więc kiedy kłamią, widzimy mniej zachowań sprzecznych z grawitacją. Prawdomówni ludzie mają tendencję do przeciwstawiania się grawitacji, unosząc się na palcach stóp, kiedy akcentują jakiś punkt lub wyginając brwi. Kłamcy tego nie robią, ponieważ zachowania sprzeciwiające się grawitacji mają podłoże limbiczne - emocjonalne okrzyki, które wyrażamy poprzez język ciała, którego im brakuje.
Kiedy mówimy prawdę, nasze stopy mają tendencję do przyjmowania szerszej, mocniejszej pozycji. W chwili, gdy czujemy się niepewnie co do tego, co mówimy lub jeśli kłamiemy, nasze stopy mają tendencję do złączania się. Ponownie, jest to reakcja limbiczna związana z tym, że czujemy się niepewni, z powodu tego, co zostało powiedziane. Kiedy nie jesteśmy pewni psychicznie, natychmiast odzwierciedlamy to w nogach i stopach.
Kiedy ktoś kłamie, obawia się, że zostanie wykryty i możesz zauważyć, że jego niepokój czasami kieruje się w stronę kostki. Jego kostka zaczyna drgać, powodując kołysanie stopą na boki w przód i w tył (od dołu do krawędzi stopy). Osoba prawdomówna nie ma takiej potrzeby, aby uspokajać się tym powtarzającym się kołysaniem, ale kłamca może uznać takie zachowania „pod stołem” za uspokajające.
Na koniec, i choć oczywiście nie są to wszystkie zachowania stóp i nóg, które należy brać pod uwagę, zwróć uwagę na osobę, która składa oświadczenie, a następnie „oczyszcza” ręce, wycierając je o uda. Taki odruch pocierania ud, czasami wielokrotnie, uspokaja osobę, która wprowadza w błąd lub ma poczucie winy. Dzieje się tak często, gdy zadawane są bardzo bezpośrednie i trafne pytania, powodujące wysoki stopień dyskomfortu.
Kiedy więc zastanawiasz się więc nad zachowaniami innych, aby dowiedzieć się, co myślą, czują lub zamierzają naprawdę, pamiętaj, że stopy i nogi są cenne w tym poszukiwaniu, ponieważ one nie umieją kłamać.
Joe Navarro, https://www.psychologytoday.com/us/blog/spycatcher/200911/what-the-feet-and-legs-say-about-us
Joe Navarro jest byłym agentem FBI i autorem książki What Every Body Is Saying. Jest ekspertem od komunikacji niewerbalnej i mowy ciała.
