Pamiętam, że kiedy zmieniłam miejsce zamieszkania, jak koń dorożkarski jechałam do starego domu. „Budziłam się” na skrzyżowaniu dalej, choć powinnam była skręcić w ulicę wcześniej. Niestety, oddając się różnorakim rozmyślaniom w czasie jazdy, pozwalałam mózgowi, by to on prowadził samochód. Cóż, bardzo często się zdarza, że twój mózg wie lepiej, co jest dla ciebie dobre, albo co powinnaś w danym momencie zrobić. I twoje ciało reaguje znacznie szybciej niż zdążysz pomyśleć, albo wykonujesz pewne czynności zupełnie bezwiednie, zapominając o nich.
Jest kilka rodzajów pamięci, jakimi posługuje się mózg człowieka. To pamięć krótkotrwała (do kilku minut), pamięć operacyjna i pamięć długotrwała, i permanentna, w której zapisane informacje są całe życie. Ta ostatnia dzieli się na dwie grupy, nieświadomą i nieopisową.
I właśnie w tych pamięciach przechowujesz wiedzę o tym, jak co robić oraz różnorakie nawyki. Niejednokrotnie jedziesz gdzieś samochodem i nagle nie wiedząc jak, znajdujesz się we właściwym miejscu. Zastanawiasz się jak to możliwe? Jak mogłaś zrobić taka trasę reagując na światła, na znaki, zatrzymując się na przejściach? Ba, jesteś przerażona, że mogło dojść do wypadku!
O ile twoje oczy i uszy rejestrują to, co dzieje się na drodze, jest to mało prawdopodobne. Nie znaczy to jednak, że możesz jadąc przeglądać maile czy robić selfie. Mózg musi otrzymać odpowiedni sygnał. Trenowany przez całe lata, pamięta doskonale, że jeśli widzi czerwone światło, twoja noga musi wylądować na hamulcu. I nawet jeśli jedziesz zupełnie świadomie, pewne czynności i tak wykonujesz wcześniej, niż zdołasz o nich pomyśleć! Zewnętrzne bodźce docierają błyskawicznie do mózgu, on od dawna wytrenowany w reakcjach na nie działa praktycznie natychmiast. Zobacz jak szybko cofasz palec, gdy dotniesz czegoś gorącego! Jak nawet będąc za szybą w ułamku sekundy zamykasz oczy, gdy woda w nią chluśnie!
Podobnie działasz wykonując inne często powtarzalne czynności. Ile razy chodziłaś sprawdzić, czy wyłączyłaś żelazko, albo martwisz się, że zostawiłaś dom otwarty? Żelazko wyłączone, dom zamknięty na cztery spusty. Twój mózg wie, co masz zrobić, nawet gdy ty myślisz o niebieskich migdałach. Choć oczywiście i on bywa czasami zawodny.
Są też umiejętności, które pamiętasz przez całe życie. Nawet gdy wsiadasz na rower po 20 latach przerwy, już po chwili zaczynasz na nim jeździć i nie musisz się tego uczyć. Podobnie jest z jazdą na nartach, na wrotkach. W szkole podstawowej ścigałam się na łyżwach. Włożyłam je ponownie na nogi po ponad 30 latach. Początkowo mój mózg wziął je za narty i hamowałam pługiem. Ale nie minęło pięć minut kiedy zaczęłam prawidłowo hamować, ba nawet zaczęłam robić przeplatankę. Oczywiście potrzebowałabym czasu by dojść do podobnej jak kiedyś sprawności, ale nikt nie musiał już mi niczego pokazywać, niczego uczyć od początku.
Dlatego nie martw się, że odpływasz, że nie panujesz do końca nad tym, co w danej chwili robisz. Twój mózg doskonale radzi sobie bez ciebie!
