Plotki dosłownie zmieniają sposób postrzegania ludzi. Nowe badania nad percepcją wzrokową pokazują, że słuchanie paskudnych pogłosek o ludziach sprawia, że ich twarze odbierane są jako bardziej wyróżniające się.
W ciągu każdego dnia widzimy setki ludzkich twarzy. Ale zwracamy uwagę tylko na kilka z nich. Co o tym decyduje? To nasz mózg filtruje i pozycjonuje informacje z otoczenia na długo przed tym, zanim to sobie uświadomimy. Jedną z takich kluczowych informacji jest to, czy ktoś jest twoim przyjacielem czy wrogiem. Ludzie decydują o tym poprzez bezpośrednią informację lub też słuchają tego, co mają do powiedzenia inni. Soczystość takich plotek, jak się okazuje, ma potężny wpływ na nasze opinie na temat innych ludzi, a także określa, których dostrzeżemy najpierw.
W celu uchwycenia momentu, w którym decyzja o dostrzeżeniu jakiejś osoby dociera do świadomości Eric Anderson i Lisa Barrett wraz ze współpracownikami z Uniwersytetu Northeastern w Bostonie wykorzystali w badaniach technikę „rywalizacyjnej lornetki”. Metoda ta polega na prezentowaniu badanym dwóch różnych obrazów jednocześnie. Jeden obraz wędruje do prawego, a drugi do lewego oka, co powoduje rywalizację pomiędzy nimi. Czas, jaki badani potrzebowali na dostrzeżenie obrazu, oraz to, który z nich był pierwszy, ukazuje priorytet nadany mu przez mózg.
W badaniu wzięło udział 66 studentów. Prezentowano im zdjęcia różnych osób, do każdego dopasowując inną plotkę. Na przykład oglądając zdjęcie pewnego chłopaka, uczestnicy dowiadywali się, że „rzucił krzesłem w kolegę”. Inne zdjęcia opatrzono w opisy wydarzeń pozytywnych lub neutralnych, na przykład: „pomogła starszej kobiecie zrobić zakupy” albo „pomógł przejść staruszkowi przez ulicę”. Opisywane zdjęcia twarzy były prezentowane badanym na jedno oko, podczas gdy na drugie oko prezentowano zdjęcie domu. Jako kontrolę zastosowano również zdjęcia twarzy, których uczestnicy nie widzieli w pierwszej części badania i do których nie przypisano żadnej plotki. Pomiar wyglądał następująco: badanym prezentowano zdjęcia i mieli naciskać przycisk, inny gdy widzieli twarz, inny gdy widzieli dom.
Więcej informacji:Anderson E, Siegel EH, Bliss-Moreau E, & Barrett LF (2011). The visual impact of gossip. Science (New York, N.Y.), 332 (6036), 1446-8 PMID: 21596956
