Czy jesz nawet wtedy, kiedy nie jesteś głodna/y? |
Czy sprawiasz sobie „uczty” bez wyraźnego powodu? |
Czy masz poczucie winy i wyrzuty sumienia kiedy się objesz? |
Czy poświęcasz jedzeniu zbyt wiele czasu i myśli? |
Czy czekasz na chwile, kiedy będziesz mogła/mógł jeść w samotności? |
Czy z wyprzedzeniem planujesz potajemne uczty? |
Czy jesz umiarkowanie w towarzystwie innych, aby później „dopchać się” w samotności? |
Czy Twoja waga ma wpływ na sposób w jaki żyjesz? |
Czy próbowałaś/łeś być na diecie przez tydzień lub dłużej i rezygnowałaś/łeś przed czasem? |
Czy czujesz, ze Twoja silna wola nie jest wystarczająca, żebyś przestała/stał się objadać? |
Czy wbrew oczywistym faktom nadal żywisz przekonanie, że możesz przejść na dietę, kiedy tylko zechcesz? |
Czy po ataku objadania nie wymiotujesz, nie przyjmujesz środków przeczyszczających ani nie ćwiczysz? |
Czy jesz, żeby uciec od zmartwień i kłopotów? |
Czy kiedykolwiek Twoje zdrowie było zagrożone w wyniku otyłości lub sposobu odżywiania się? |
Czy Twoje zachowania związane z jedzeniem unieszczęśliwiają Ciebie i innych? |
Jeżeli na większość tych pytań odpowiedziałaś/eś twierdząco, powinnaś/powinieneś skontaktować się lekarzem i powiedzieć o tym komuś z rodziny lub znajomych, gdyż Twoje podejście do spraw związanych z jedzeniem zagraża Twojemu zdrowiu i samopoczuciu!
Artykuł ze strony Centrum Terapii Zaburzeń Odżywiania