Chadwick opowiadał o Goliacie podczas wirtualnego, corocznego spotkania American Schools of Oriental Research, które miało miejsce19 listopada 2020 r. Jego zdaniem, Goliat został prawdopodobnie opisany w Starym Testamencie metaforycznie jako wojownik, ale nie miało to związku z jego prawdziwym wzrostem.
Wczesne wersje Biblii opisują Goliata - starożytnego wojownika filistyńskiego, znanego jako przegrany w walce z przyszłym królem Dawidem - jako olbrzyma, którego wzrost w starożytnych miarach sięgał czterech łokci. Ale nie należy brać tego dosłownie – twierdzi naukowiec.
Znaleziska archeologiczne w miejscach z czasów biblijnych, w tym w rodzinnym mieście Goliata, znanej osadzie filistyńskiej zwanej Gat, wskazują, że ten pomiar dochodzi do 2,38 metra, co według archeologa Jeffreya Chadwicka z Uniwersytetu Brighama Younga w USA odpowiada szerokości ścian tworzących bramę do Gat, które zostały odkryte w 2019 roku.
Kananejczycy po raz pierwszy zajęli Gat we wczesnej epoce brązu, około 4700 do 4500 lat temu. Miasto zostało odbudowane ponad tysiąc lat później przez Filistynów, znanych ze Starego Testamentu jako wrogów Izraelitów. Rozkwit miasta przypadał w epoce żelaza około 3000 lat temu, w czasie biblijnych odniesień do Goliata. Nadal jednak trwają dyskusje, czy Dawid i Goliat byli prawdziwymi ludźmi, którzy spotkali się w pojedynku.
Opowieść o walce znajduje się w Księdze Samuela. Wojska Filistynów rozbiły się pod Soko, w ziemi Judy, a oddziały Saula i Izraelici w Dolinie Terebintu. Filistyni, zamiast toczyć bitwę, wystawili do walki swojego najlepszego wojownika Goliata. Wśród Izraelitów przez czterdzieści dni nie znalazł się nikt kto by go pokonał. Wtedy pojawił się przypadkiem młody pasterz Dawid i postanowił walczyć z potężnym i mocno uzbrojonym Goliatem. Walka trwała krótko. Dawid wykorzystał procę i kamieniem ugodził przeciwnika w czoło. Gdy ten upadł, Dawid własnym mieczem ofiary odciął mu głowę. Izraelici zwyciężyli, a Dawid stał się bohaterem, a później królem.
Badania Chadwicka miały na celu stwierdzenie, czy Goliat był faktycznie olbrzymem.
Pozostałości Gat można znaleźć w miejscu zwanym Tell es-Safi w Izraelu. Zespół kierowany przez archeologa Aren Maeir z Uniwersytetu Bar-Ilan w Ramat-Gan w Izraelu - z którym Chadwick współpracował przy wykopywaniu bramy Gath - badał Tell es-Safi od 1996 roku. W Starym Testamencie wzrost Goliata został odniesiony do szerokości murów w rodzinnym mieście Goliata.
Archeolodzy od dawna wiedzieli, że w starożytnym Egipcie łokieć odpowiadał 52,5 centymetrom i przypuszczali, że tej samej miary używano w Gat i w całym Izraelu. Jednak dokładna ocena wielu wykopanych konstrukcji w ciągu ostatnich kilku lat wykazała, że standardowe miary różniły się nieznacznie między dwoma regionami, co odkrył Chadwick. Są to 54 centymetrowy łokieć (w porównaniu z 52,5 centymetrowym egipskim łokciem), 38 centymetrowy krótki łokieć i 22 centymetrowa rozpiętość.
Podczas wykopalisk w 2019 roku odkryto jedną z prawdopodobnie kilku bram, które umożliwiały dostęp do Gat przez miejskie mury obronne. Podobnie jak wewnętrzne filary bramy miejskiej et-Tell, mury bramy Gat miały 2,38 metra szerokości, czyli cztery łokcie plus rozpiętość, tyle samo, co biblijny wzrost Goliata.
źródła
J. Chadwick. Cztery łokcie i rozpiętość - Wielkość biblijnego Goliata odzwierciedlona w architekturze fortyfikacji w Filistyńskim Gat. Wirtualne coroczne spotkanie American Schools of Oriental Research, 19 listopada 2020 r.
Foto Wikipedia, Dawid i Goliat, Michelangelo Merisi da Caravaggio