Ten satelita Ziemi, który nie ma własnego światła i odbija je od Słońca, żyje w 28 dniowym cyklu, który odpowiada długością cyklowi miesięcznemu kobiet. I tak, jak w przypadku miesiączki, ma rożne fazy i wzbudza pasje i emocje, Jest okiem nocy, które widzi to, co wiele osób próbuje skrzętnie ukryć.
Symbolika Księżyca jest bardzo złożona i szeroka. Generalnie reprezentuje kobiecą moc, Boginię Matkę, Królową Nieba i ochronę. Jednak ma również inne znaczenia, takie jak ciemna strona i niewidzialny aspekt natury, duchowy aspekt światła w ciemności, wiedza wewnętrzna, wszystko to, co jest irracjonalne, intuicyjne i subiektywne.
Ciało kobiety i cykl kobiecy są połączone z Księżycem. Kobieta, poprzez swój cykl menstruacyjny, przechodzi przez różne księżycowe energie (rosnące, pełne, zanikające i ciemne). Te z kolei są związane z różnymi porami roku (wiosna, lato, jesień i zima).
Fazy księżyca pokrywają się z fazami cyklu miesiączkowego. A nastrój i stany hormonalne są pod wpływem Księżyca. Tak jak Księżyc potrzebuje około 28 dni, aby wykonać jeden pełny obrót wokół Ziemi, tak cykl menstruacyjny kobiety trwa około 28 dni. W ten sposób cykle łączą się jak cztery fazy księżyca: nowiu, pierwsza kwadra, pełnia księżyca i ostatnia kwadra.
Nasi przodkowie, którzy żyli w zgodzie z naturą doskonale o tym wiedzieli. I dlatego właśnie Księżyc stał się planetą kobiet.
Półksiężyc był atrybutem egipskiej bogini Izydy jako Królowej Nieba. Księżycowa bogini jest zwykle przedstawiana w postaci półksiężyca lub rogów krowy. W Fenicji bogini Astarte o wyraźnym synkretyzmie z sumeryjską Inanną i akadyjską Isztar była odpowiedniczką egipskiej Izydy. Starożytne pisma mówią nam, że w sumeryjskim mieście Ur, ojczyźnie Abrahama, istniała boska istota zwana Nannar (grzech po akadyjsku, Bogini Księżyca).
W mitologii greckiej była Selene – jej imię oznacza dokładnie Księżyc. Należała do drugiego pokolenia tytanów Była bóstwem związanym z kultem Księżyca. Według wierzeń starożytnych Greków przemierzała nocne niebo na srebrnym rydwanie, zaprzężonym w parę białych koni (lub mułów albo krów), który najbardziej jaśniał w czasie księżycowej pełni, a odpowiedzialna była za zdrowie i magię.
Wśród Celtów jest bogini Danu (znana również jako Dana, Anu lub Ana), która jest matką irlandzkich bogów celtyckich, Wielka Matka związana Matką-Ziemią, Księżycem i pływami. U Majów bogini Ixchel, „Tęczowa Pani”, była boginią Księżyca. Ixchel była przedstawiona jako stara kobieta, ubrana w spódnicę ze skrzyżowanymi piszczelami i węża w dłoni. Miała także szlachetną stronę i była czczona jako obrończyni tkaczy i kobiet podczas porodu.
Tak więc od wieków Księżyc był kojarzony z kobietami, a jego fazy zarówno z cyklem miesiączkowym jak i cyklem życia kobiety.
Magia Księżyca działa w harmonii z fazami Księżyca, metal, który go reprezentuje to srebro.
Moc Księżyca jest jednym z najpotężniejszych elementów energetycznych w magii. Co symbolizują poszczególne fazy Księżyca?
Księżyc w nowiu – Dziewica
Jasny kolor Księżyca symbolizuje niewinność i młodość. Jest jak wiosna, świt, wieczny wigor, urok i uwodzenie. Ta faza ma wpływ na to, co jest związane z odzyskaniem lub wzrostem energii fizycznej i psychicznej, zdrowym rozwojem, nowymi związkami, dobrobytem materialnym i ochroną, powodzeniem w podróżach, transferach i przeprowadzkach. Właśnie w tej fazie należy rozpoczynać nowe przedsięwzięcia, podróże, regenerować siły.
Pełnia Księżyca - Matka
Ten Księżyc to dojrzałość kobiecości, bogactwo życia. Jego czasami czerwonawy kolor to krew i siła witalna. Jest jak lato w pełni, kuszące, błogie. Jest wielkim nauczycielem. Sprzyja rytuałom i zaklęciom związanym z inwokacjami do Wielkiej Matki, aby uzyskać mądrość astralną i rozwiązania problemów. To faza realizacji wizji przyszłości.
Kiedy Księżyc w pełni unosi się jasno, biało i idealnie jak perła na niebie , wtedy ukazuje się moc Bogini. Poświęcony Inannie (królowej Księżyca) i Pasiphae (tej, która świeci dla wszystkich), księżyc, zgodnie z pogańską tradycją rządzi czasem i przypływami. Zgodnie ze starożytnymi tradycjami jest to najpotężniejszy czas na robienie magicznych rytuałów.
Ubywający Księżyc - Stara Kobieta lub Czarodziejka
To Mroczna Matka. Jest to najsłabsza faza Księżyca, kiedy wyemitował już prawie całą swoją energię, a jego światło powoli zanika w kierunku zachodu słońca. To zima, noc, mądrość, rady, przejście do śmierci i reinkarnacji. Faza, która przynosi korzyści wszystkim związanym z końcem cykli lub odwróceniem negatywnych wpływów. Jego subtelna energia jest przywoływana, aby doprowadzić do zakończenia trudnej sytuacji (zdrowie, praca, uczucia, itp. Wtedy właśnie powinno się zrzucać z siebie klątwy, aby odpędzić złe wibracje.
Czarny Księżyc
Stary Księżyc znika, a nowy Księżyc jeszcze się nie pojawił na niebie. Czarny Księżyc jest progiem między starym a nowym księżycem. Stara Kobieta staje się Czarodziejką, aby chronić ziarno nowego cyklu swoją ostatnią siłą.. Wiele czarodziejek i czarodziejów woli nie wykonywać żadnego rodzaju zaklęć księżycowych w tej fazie, ponieważ energia tego Księżyca jest według nich niebezpieczna.
Magia tej fazy chroni i pomaga w początkowym momencie każdego rodzaju procesu. Starożytni poganie wybierali tę fazę, aby przywołać szczęście i ochronę narodzin i wzrostu. Siły księżycowe są wówczas niewielkie, ale bardzo szczególne, są ukierunkowane tylko na ochronę bardzo konkretnych spraw związanych z nowym cyklem.
Warunkiem jest to, że musi być to coś, co się zaczyna i będzie się rozwijać, a nie sprawa, która trwa od dłuższego czasu.
Obecnie ta faza jest stosowana na początku studiów, związków, przebywania z dala od domu, koegzystencji i innych sytuacji.
Fazy narodzin, wzrostu i śmierci Księżyca symbolizują nieśmiertelność, wieczność, stały cykl odnowy.
W praktyce rytuałów i zaklęć dużą wagę przywiązywano do cyklu księżycowego, każda faza emituje wibracje, które sprzyjają lub utrudniają osiąganie określonych celów.
Na podstawie Maria Mercedes "El Snatuario de Alba"
