Joaquín Cámara to hiszpański psycholog i terapeuta, badacz życia po śmierci i życia między życiami. Oto jego teoria dotycząca płaszczyzny astralnej:
Jak wiemy z poprzedniego artykułu, płaszczyzna astralna jest pierwszym miejscem, do którego udajemy się po śmierci. To miejsce jest podzielone na 7 regionów lub podpłaszczyzn na podstawie ich gęstości. Tak więc pierwsze astralne podpłaszczyzny są znacznie gęściejsze i ciemniejsze w porównaniu z drugimi, które są już bliżej świata duchowego. Po dezinkarnacji każdy z nas przejdzie do astralnego poziomu, który odpowiada wibracjom, które nagromadziliśmy przez całe życie. Bez względu na poziom, do którego wejdziemy po śmierci, prędzej czy później wszyscy porzucimy nasze gęste wibracje i wzniesiemy się do wyższych poziomów, w końcu osiągając płaszczyznę mentalną, zwaną również Światem Duchowym. Poprzedni artykuł poświęcony był poznaniu najgęstszych podpłaszczyzn astralu. Teraz w tym nowym artykule zagłębimy się w średnie i wysokie podplany.
Wcale nie często zdarza się, aby ktoś po śmierci udał się na niższy poziom astralny. Zwykle ci, którzy ulegli dezinkarnacji, udają się bezpośrednio do pośrednich podpłaszczyzn. Obszary te są najbliżej świata fizycznego, więc szczególnie na początku człowiek widzi zwykle te same miejsca i tych samych ludzi, co wtedy, gdy żył na Ziemi. Jednak charakterystyka tego miejsca sprawi, że ci, którzy tam już są, zobaczą świat z pewnymi różnicami:
Wizja fizyczna i astralna
Kiedy jesteśmy na planie fizycznym, widzimy tylko fizyczną formę każdej osoby lub przedmiotu. Jednak z poziomu astralnego pojawienie się rzeczy obejmuje zarówno część fizyczną jak i astralną. Na przykład, gdyby ktoś patrzył na ciebie stamtąd teraz, zobaczyłby twoje ciało fizyczne i jednocześnie ciało astralne. Ilość szczegółów, które dana osoba zobaczy, będzie zależeć od uwagi, jaką poświęci na obserwowanie, jej doświadczenia i czasu spędzonego w tym miejscu. Jeden z największych znawców planu astralnego, który miał możliwość dostępu do niego będąc na jawie, opisał w ten sposób, jak zobaczył skałę na Ziemi z tego miejsca:
„Na pierwszym planie widzisz fizyczną masę skały; potem dostrzegane są wibracje jej fizycznych cząstek. Jednocześnie widzimy jej astralnego sobowtóra, którego cząsteczki są w ciągłym ruchu, a także jej aurę […], a następnie wyróżnia się krążące w niej życie uniwersalne, które z niej promieniuje ”[Leadbeater, C. (2002) Płaszczyzna astralna. Madryt: Mestas.]
Scenariusze z różnych czasów
Chociaż miejsca świata fizycznego są postrzegane w podobny sposób w astralu, na płaszczyźnie tej znajdują się również wspomnienia i znaki elementów, które już nie istnieją na Ziemi lub które mają dopiero nadejść, ale można je stamtąd doskonale dostrzec. Jeden z pionierów dogłębnych badań tej płaszczyzny poprzez podróże astralne opisał ją następująco:
„W trakcie moich różnych eksploracji tego miejsca odkryłem, że astralna wizja [fizycznego] miasta wydaje się znacznie większa niż ta [którą widzimy z] Ziemi, ponieważ oprócz jego obecnych struktur i cech charakterystycznych są tam budynki, pomniki itp. które obecnie nie istnieją na Ziemi. Niektóre z nich istniały w przeszłości, a inne, jak podejrzewam, są […] astralnymi znakami ziemskich budynków, które pewnego dnia nadejdą ”[Fox, O. (2011) Astral travel. Barcelona: Obelisk.]
Podczas sesji duchowego połączenia jeden z moich pacjentów o imieniu Carmelo przeprowadził na żywo podróż astralną przez swoje miasto będąc w hipnozie. Było to coś nieoczekiwanego dla nas obu, ale sposób, w jaki był w stanie obserwować takie codzienne miejsce z wizji astralnej, był bardzo odkrywczy, potwierdzał to, co inni badacze opowiadali o sposobie, w jaki widzimy Ziemię z astralu:
[Carmelo] Czuję, że jestem poza ciałem… Poruszam się po biurze… Czuję, jak prądy energii delikatnie mnie niosą.
[Joaquín] To, co widzisz, czy to wspomnienie, czy czujesz, że dzieje się to w tej chwili, że jesteś tam teraz?
Jestem teraz poza ciałem... to bardzo dziwne, bo mam świadomość, że leżę na Twoim krześle, ale jednocześnie widzę siebie na zewnątrz i poruszam się tutaj, podchodzę do okna... czuję się, jakbym tam ciągnął.
Bardzo dobrze, Carmelo. To, co się teraz dzieje, to fakt, że jesteś świadomy na płaszczyźnie astralnej, masz doświadczenie poza ciałem, podróż astralną. Jeśli czujesz się dobrze i nie boisz się, możemy to kontynuować. Jeśli nie, możemy wrócić.
Nic mi nie jest, czuję tu dużo wolności, chciałbym kontynuować.
Więc pozwól, by ten prąd cię zabrał, nie zatrzymuj się, mów mi za każdym razem, co widzisz i czujesz.
Wyszedłem przez okno, unoszę się nad ulicą… [opisuje to, co widzi] i ten prąd gdzieś mnie zabiera z dużą prędkością. Teraz jestem w mojej wiosce… w okolicy lasu i jeziora. Las wygląda bardzo zielono, znacznie bardziej niż zwykle. Poruszam się tutaj mimowolnie czuję, że nie mogę zdecydować, dokąd zmierzam... teraz przesuwam się w lewo... Stoję przed kilkoma bardzo starymi murowanymi domami. Ale ja dobrze znam ten teren i tych domów tu nie ma... wydają się pochodzić z innej epoki. Są bardzo stare, ale tutaj widzę je nowe, nie są porzucone, tam mieszkają ludzie.
Czy widzisz tych ludzi?
Nie, po prostu wiem, że tam mieszkają ludzie. To tak, jakbyś cofnął się w przeszłość, ale jednocześnie istnieją obszary tego lasu, które są nowoczesne, z brukowanymi ulicami, takimi jak teraz. [Tutaj widzimy, że Carmelo widzi z astralu obecną część tego obszaru i jednocześnie starą część z tymi domami].
Co jeszcze możesz zobaczyć?
Teraz widzę jezioro i wodospad. Jezioro jest jak zawsze, ale wodospadu już nie ma... Widziałem go na zdjęciach, zniknął wiele lat temu. Ale teraz jest tutaj, widzę to. Niebo ma dużo światła… bardzo jasne, niebieskawe światło. Nigdy wcześniej nie widziałem tego światła i oświetla ono wszystko w bardzo dziwny, bardzo piękny sposób. Ale to światło nie pochodzi od słońca… jest na niebie, ale nie jest słońcem. Silna energia wciąga mnie z powrotem i jadę w inne miejsce... to wciąż moje miasto, pływam po ulicach... rozpoznaję je, widzę swój dom... ale są też domy, których nie znam, bardzo nowoczesne... bardzo różne, większe, bardzo białe , z ogromnymi oknami... to jakby urbanizacja wymieszana z miastem, są dalej na lewo... ale tych domów nie ma. [Tutaj Carmelo przyglądał się niektórym z przyszłych konstrukcji, które będą miały miejsce w tym miejscu].
Oprócz tych wizji, płaszczyzna astralna przechowuje również wspomnienia z przeszłych sytuacji, które miały miejsce na Ziemi z wielkim ładunkiem emocjonalnym, tak więc istnieją pewne fizyczne miejsca, które widziane z astralu odtwarzają niektóre z tych starych scen.
Sposoby myślenia
Za każdym razem, gdy mamy intensywną emocjonalnie myśl, emitujemy wibrację do płaszczyzny astralnej. Tam przybierze kształt czegoś widzialnego, zwykle podobnego do chmury lub kuli energii. Zgodnie z jej wibracją, w podpłaszczyźnie astralnej widać, że ma odpowiednią częstotliwość. Dlatego ci, którzy są w tym miejscu, również zobaczą te „myślokształty”, które emitujemy na Ziemi.
Mieszkańcy astralu
Jak już wiemy, świat fizyczny oraz środkowa i górna płaszczyzna astralna dzielą te same przestrzenie. Dlatego ci, którzy tam są, mogą zobaczyć tych, którzy wciąż żyją na Ziemi. Ale dodatkowo na płaszczyźnie astralnej są też inni mieszkańcy, z którymi możemy się spotkać.
1. Ludzie śpiący w świecie fizycznym i nieświadomi obecności na planie astralnym
Za każdym razem, gdy zasypiamy, nasze ciało astralne oddala się od sfery fizycznej i wędruje po jej planie. Większość ludzi pozostaje wówczas nieprzytomna w astralu, więc kiedy się budzą, nie pamiętają niczego o miejscach, w których byli. Jednak ci, którzy żyją w astralu, mogą widzieć te ciała śpiące i chodzące, jakby niesione przez lekki prąd.
2.Ludzie śpią w świecie fizycznym, ale świadomi na planie astralnym
W wielu przypadkach możliwe jest, że podczas snu jesteśmy nieco bardziej świadomi lub na wpół przebudzeni na płaszczyźnie astralnej. Dlatego ci, którzy tam mieszkają, mogą wchodzić w interakcje z ludźmi, którzy nadal żyją fizycznie.
3.Astralni podróżnicy
Są ludzie, którzy mimowolnie lub poprzez wykonywanie określonych ćwiczeń są w stanie w całkowicie świadomy sposób opuścić swoje ciało fizyczne i wejść na płaszczyznę astralną. Jest to zjawisko znane jako podróże astralne lub doświadczenia poza ciałem, jak widzieliśmy w przypadku Carmelo. Ci, którzy mieszkają w astralu, mogą więc widzieć tych podróżników i wchodzić z nimi w interakcje.
4.Inne istoty bezcielesne
Ludzie, którzy żyją na planie astralnym po dezinkarnacji, są przede wszystkim z innymi ludźmi, którzy tam żyją i maja podobne wibracje.
5. Astralne szczątki
W ten sam sposób, w jaki umieramy na Ziemi, zostawiamy fizyczne zwłoki, kiedy opuszczamy płaszczyznę astralną, aby wznieść się na następny, również zostawiamy coś w rodzaju zwłok. Chociaż porozmawiamy o tym nieco później, zwracamy na to uwagę tutaj, ponieważ ci, którzy żyją na planie astralnym, również napotkają te szczątki.
6. Zwierzęta.
Niektóre zwierzęta są w stanie żyć fizycznie i jednocześnie widzieć płaszczyznę astralną, jak to ma miejsce w przypadku psów. Dzięki temu osoby tam mieszkające mogą się z nimi widzieć i komunikować się z nimi. Ponadto, gdy zwierzę umiera, również trafia na krótki czas do tego planu, żyjąc między mieszkającymi tam ludźmi.
7.Istoty duchowe z wyższego poziomu
Kiedy skończymy nasze życie w astralu, wznosimy się na następny poziom egzystencji. Jednak jest możliwe, że jako dusze zejdziemy ponownie do astralu, aby pomóc tym, którzy tam przybyli. Przewodnicy duchowi również zwykle wracają do tego miejsca, aby towarzyszyć podopiecznym w określonych momentach, więc ci, którzy przebywają w astralu, mogą spotkać dusze z wyższych planów, a nawet ich własnego Przewodnika.
Biorąc pod uwagę wszystko, co wiemy nie ma wątpliwości, że życie w środkowej i wyższej płaszczyźnie astralnej jest bardzo bogate zarówno w doświadczenia jak i spotkania z ludźmi, którzy tam przebywają. Obszary te, dalekie od bycia ciemnym miejscem, takim jak mogłyby być niższe podpłaszczyzny, tętnią życiem i wiedzą.
Czas na planie astralnym
Wiemy, że płaszczyzna astralna nie jest naszym ostatecznym domem, ale koniecznym miejscem przejścia w naszej ewolucji jako duszy. To sprawia, że czas, w którym tam przebywamy, jest stosunkowo krótki w porównaniu z czasem spędzanym na wyższych poziomach lub w świecie fizycznym.
W każdym razie to, jak długo będziemy żyć w tym miejscu, będzie zależeć od kilku czynników. Pierwszym z nich jest plan, do którego udamy się po śmierci. Nasze zadanie polega na dotarciu do ostatniego regionu (siódmej podpłaszczyzny), z którego jest dostęp do świata duchowego. Jeśli po deinkarnacji dotarliśmy bezpośrednio do piątej płaszczyzny, zajmie to mniej czasu, niż gdybyśmy np. wylądowali na drugiej płaszczyźnie. Drugi czynnik to przywiązanie do Ziemi. Często zdarza się na przykład, że ojciec lub matka są silnie przywiązani do swoich dzieci, tak że kiedy tracą wcielenie, chcą zostać z nimi przez długi czas (zwłaszcza jeśli dzieci są małe), aby im pomóc, pocieszyć lub starają się ich chronić. To samo dzieje się w przypadku par lub przyjaciół, którzy byli do siebie bardzo przywiązani i jedno z nich umiera. To nie jest coś negatywnego, ponieważ bezcielesna osoba pozostaje tam dobrowolnie, bez pośpiechu, tak długo, jak może. To jej wybór. Istnieją również inne przywiązania do świata fizycznego, które mogą sprawić, że zostaniesz dłużej w astralu: nałogi, zwłaszcza narkotyki, alkohol, seks lub jedzenie. Trzecim czynnikiem, który przedłuża życie w astralu, są silne negatywne emocje, które mamy w świecie fizycznym, które musimy rozpuścić, aby kontynuować wznoszenie się na następny poziom.
Jednak czas, w którym przebywamy na planie astralnym, nie ma wielkiego znaczenia ani nie stanowi problemu w ewolucji duszy w kierunku wyższych planów. Będziemy tam tak długo, aż uwolnimy się od przywiązania i gęstych emocji, a potem, z wyższą wibracją, spokojnie odejdziemy.
Życie w środkowej i górnej płaszczyźnie astralnej
Jak opisują moi pacjenci, którym wykonałem regresję życia przeszłego, większość czasu spędzanego w astralu spędza się blisko tych bliskich, którzy wciąż żyją na Ziemi. Oni nas opłakują i potrzebują czasu na przystosowanie się i zaakceptowanie nowej rzeczywistości. To właśnie z tych obszarów astralu zmarli będą próbowali komunikować się ze swoimi bliskimi za pomocą dowolnego rodzaju sygnału, wchodząc w ich sny lub wysyłając im myśli lub emocje w postaci intuicji.
W zależności od potrzeb i osobowości każdej duszy, w tym miejscu wiele z nich ma chęć do korzystania z okazji do eksplorowania astralnej części Ziemi, spacerów, refleksji i dzielenia się doświadczeniami z innymi mieszkańcami astralu.
Mam nadzieję, że wraz z tym i poprzednim artykułem rozwiane zostały wszystkie wątpliwości, jakie miałeś odnośnie życia na planie astralnym.
Joaquín Cámara https://www.triom.es/planoastral2/
Joaquín Cámara, hiszpański psycholog i psychoterapeuta, autor bloga o życiu po życiu. Napisał bestsellerową książkę „Una vida infinita" ("Nieskończone życie"), która jest przetłumaczona na język polski, a w której szczegółowo wyjaśnia teorie wędrówki dusz i znaczenie naszego ziemskiego życia. Joaquín Cámara w ramach terapii psychospiritualnej stosuje technikę Life Between Lives (Życie między życiami) oraz Regresję Przeszłego Życia (Terapia de Vidas Pasadas) które pozwalają mu na to, by, jak twierdzi, pacjenci opisywali nie tylko dawne wcielenia, ale i pobyty na planach astralnych.
