Wszystko zaczęło się od bogini Eostre i jej święta, które obchodzili nasi pogańscy przodkowie.
Święto Ostara to Wiosenne Zrównanie Dnia i Nocy , które na półkuli północnej wypada właśnie na przełomie 20 a 21 marca. Wtedy właśnie Słońce znajduje się bezpośrednio nad równikiem. Dlatego Ostara to początek kalendarzowej wiosny.
Ziemia zaczyna budzić się do życia, rośliny zaczynają kiełkować, drzewa wypuszczają pierwsze liście. Nadchodzi czas odnowy i odrodzenia. Święto wzięło swoją nazwę od imienia bogini Eostre, bogini płodności, wiosny i świtu.
Pierwsza wzmianka na jej temat pojawiła się w VIII wieku. Mnich o imieniu Bede pisał, że poganie zwykli oddawać cześć Eoster zanim pojawiło się święto Wielkanocy. Są opinie, że była to bogini celtycka lub niemiecka, ale tak naprawdę wiedza o niej jest bardzo nikła.
O bogini Eostre jest tylko jedna współczesna bajka. Według niej, znalazła ona w zimie zranionego ptaszka, który umierał. Aby go uratować, Eostre zamieniła go w zająca. Lecz mimo to choć ptaszek wyglądał jak zając, to dalej znosił jajka. Jajka ozdobił i zaniósł bogini w podzięce. To ukraińska bajka, tłumacząca skąd wzięły się pisanki. Natomiast sam zając był uważany za święte zwierzę bogini Eostre.
Dziś Wielkanoc jest przede wszystkim świętem chrześcijan. Ale jak widać jego tradycja sięga czasów pogańskich. I wbrew pozorom nie jest to jedyne takie święto kościelne, które sięga swoimi korzeniami do czasów dużo wcześniejszych.
Czytaj koniecznie skąd wzięło się święto Matki Boskiej Gromnicznej
Źródło Kerri Connor Ostara. Rytuały, przepisy i zaklęcia na przesilenie wiosenne.
