Każdy, kto nienawidzi w sercu swego bliźniego, łamie przykazanie lo taase, bo jest napisane: (Ks. Kapłańska: 19:17) "Nie będziesz nienawidził brata w swoim sercu". A jeżeli bliźni zgrzeszył przeciw niemu, nie powinien on nienawidzić go i zachowywać milczenie, bo jest napisane o złych: (II Ks. Samuelowa: 13:22) "I nie mówił Absalom z Amnonem ani źle, ani dobrze, bo nienawidził Absalom Amnona", ale jest przykazaniem, by powiedzieć bliźniemu o tym i zapytać go: "dlaczego mi to uczyniłeś? i dlaczego zgrzeszyłeś przeciwko mnie?", bo jest napisane "Będziesz odpowiednio napominał twojego bliźniego" (Ks. Kapłańska: 19:17). I jeśli tamten poprosi o wybaczenie, to trzeba mu przebaczyć i nie wolno traktować go z okrucieństwem, bo jest napisane: (Ks. Rodzaju: 20:17) "Abraham modlił się do Boga".
W "Awot derabi Natan" jest powiedziane:"Czym jest nienawiść do ludzi? Człowiek nie powinien myśleć: będę uwielbiał mędrców, a nienawidził uczniów, będę uwielbiał uczniów, a nienawidził nieuczonych ludzi, lecz powinien kochać ich wszystkich, a nienawidzić jedynie odstępców od wiary i tych, którzy przekonują do odstępstwa i prowadzą ludzi na manowce. Tak rzekł Dawid: "Tych, którzy nienawidzą Boga, będę nienawidził, a tych co powstają przeciw Tobie będę gnębił, najbardziej ich nienawidzę i stali się moimi wrogami" (Ks. Psalmów: 139:22).
Czyż Bóg nie rzekł: "Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego, Ja jestem Bóg"? Jakie jest tego wytłumaczenie? Bo Ja go stworzyłem. I jeżeli przestrzega on praw twojego narodu, winneś go miłować, jeśli nie, nie winneś".
------------------------------------
Nie wolno człowiekowi prosić o sąd Niebios nad człowiekiem, który uczynił mu coś złego, gdy może być to rozstrzygnięte przez sąd ludzki. Kto woła o karę dla drugiego, będzie ukarany pierwszy. Istnieją ci, którzy mówią, że nawet gdy nie znajduje się na ziemi sąd, który mógłby odmierzyć sprawiedliwość, nie wolno wzywać przeciw temu człowiekowi, chyba że wcześniej powie mu się, że będzie się wzywać sprawiedliwości Niebios.
------------------------------------
Gdy dostrzega ktoś, że drugi człowiek zgrzeszył, lub wszedł na złą drogę, jest przykazaniem, aby nawrócić go na właściwą drogę i powiedzieć, że popełnia grzech, bo jest napisane (Ks. Kapłańska: 19:17) "Musisz upomnieć twojego bliźniego". Gdy ktoś napomina bliźniego, czy to w sprawach między nimi, czy też w sprawach pomiędzy człowiekiem a Bogiem, należy to robić bez świadków i rozmawiać z nim łagodnie i powiedzieć mu, że rozmawia się z nim dla jego dobra, by doprowadzić go do życia w Świecie Który Nadejdzie.
Kto jest w stanie zaprotestować przeciw złemu czynowi, ale nie uczyni tego, będzie odpowiedzialny za to zło, ponieważ miał szansę na protest.
------------------------------------
Ma to zastosowanie tylko w przypadku, gdy człowiek wie, że błądzący go posłucha. Jeżeli wiadomo, że nie posłucha, nie wolno go napominać, bo powiedział Rabin Ila i w imieniu Rabiego Elazara Rabin Szymon "Tak jak jest przykazaniem rzec coś, co będzie wysłuchane, tak jest przykazaniem nie mówić tego, co nie będzie wysłuchane. Rabin Aba rzecze: "Jest to obowiązkiem , bo jest napisane: (Ks.Przysłów: 9:8) "Nie strofuj złego, bo cię znienawidzi, strofuj mądrego, a będzie cię miłował".
------------------------------------
Nie wolno zawstydzać drugiego człowieka słowem i czynem, a przede wszystkim w obecności innych ludzi. Powiedzieli błogosławionej pamięci nasi nauczyciele: "Ten, który zawstydza drugiego człowieka przed innymi, nie ma udziału w Świecie Który Nadejdzie" (Bawa Mecia 58b) i rzekli też "Lepiej jest człowiekowi rzucić się do rozgrzanego pieca, niż zawstydzić kogokolwiek publicznie" (Bawa Mecia 59a), bo jest napisane: "Gdy była wywiedziona, posłała do teścia swego, mówiąc: z człowiekiem, do którego należą te rzeczy, zaszłam w ciążę" (Tamar)(Ks. Rodzaju: 38:25). Nie powiedziała tego jemu wprost, ale przez wskazanie: jeżeli się przyzna, to dobrze, a jeżeli się nie przyzna, nie będę czynić tego publicznym".
Dlatego człowiek powinien być bardzo uważny, by nie upokorzyć nikogo publicznie, czy to dziecko czy człowiek dorosły, nie można określać go w sposób, jaki go upokorzy, ani mówić w jego obecności czegoś, co go zawstydzi. Jeżeli ktoś zgrzeszył przeciw człowiekowi i ten pragnie go upomnieć, nie wolno mu go przy tym upokarzać, bo jest napisane: (Ks. Kapłańska: 19:17) "Nie weźmiesz na siebie grzechu [publicznego zawstydzania] go".
W czym rzecz? Chodzi o sprawy pomiędzy człowiekiem i jego bliźnim. Ale w sprawach Nieba, jeżeli ktoś napomniany już bez świadków, nie zmienił się, poucza się go publicznie i czyni publicznymi jego grzech, zawstydza się go i przeklina go, aż powróci na właściwą drogę, tak jak robili to prorocy Izraela. W sprawie tego grzesznika nie obowiązuje zasada niezawstydzania, bo jest napisane: (Ks. Kapłańska: 25:14) "Nie będziecie się nawzajem oszukiwać" i nasi błogosławionej pamięci nauczyciele wyjaśniali : to twój bliźni, który przestrzega Tory i przykazań i Tora zabrania zawstydzania takiego człowieka, ale nie tego, kto grzeszy i nie pragnie się nawrócić po napomnieniach mówionych bez świadków i w łagodnych słowach.
------------------------------------
Gdy ktoś zgrzeszył wobec innego człowieka i ten nie chce go napomnieć i nie chce mu nic powiedzieć o tym, a jedynie wybacza mu w swoim sercu, nie nienawidzi go i nie wypomina mu tego, to jest to cecha człowieka pobożnego, bo Tora zabrania nienawiści.
------------------------------------
Człowiek powinien delikatnie postępować wobec sierot i wdów i rozmawiać z nimi zawsze łagodnie i traktować je z szacunkiem. Nie wolno ich martwic nawet słowami, ponieważ są one bardzo smutne, nawet jeżeli są zamożne. Tora przestrzega nawet w sprawie wdowy po królu i sieroty po królu, bo jest napisane (Ks. Wyjścia: 22:21) "Nie krzywdź żadnej wdowy ani sieroty".
Zawarte jest przymierze z nimi i Stwórcą, że zawsze, gdy będą wołać z powodu wyrządzonej im niesprawiedliwości, będą wysłuchane, bo jest napisane: (Ks. Wyjścia: 22:22) "gdy będzie do mnie żarliwie wołać, na pewno wysłucham wołania".
Co jest tu mówione? Gdy ktoś prześladuje je dla własnej korzyści. Jednak jeżeli nauczyciel stara się, by nauczyć je Tory lub rzemiosła, by poprowadzić je słuszną drogą, wtedy jest to dozwolone. Powinien uważać, aby prowadzić je łagodnie i z wielkim miłosierdziem, bo jest napisane: (Ks.Przysłów: 23:11) "Obrońca ich potężny. On podejmie ich sprawę przeciw tobie".
Sieroty po matce i sieroty po ojcu. Jak długo trzeba je traktować jako sieroty? Dotąd, aż będą w stanie zapewnić sobie wszystko, jak inni dorośli.
------------------------------------
Człowiek musi być uważny, by nie popełnić żadnej rzeczy, przez którą zdawałoby się innym, że popełnia grzech, nawet jeżeli naprawdę go nie popełnia. Bo się uczymy, że kapłan, który wynosi pieniądze z pomieszczenia, gdzie były zbierane, nie wchodził tam w takim stroju, by można było coś w nim schować, ponieważ człowiek powinien prezentować się wobec innych tak, jak wobec Boga, bo jest napisane: (Ks. Liczb. 32:22) "Będziecie bez winy przed Panem i Izraelem". Jest też napisane: (Ks. Przysłów: 3:4) "Znajdziesz łaskę i dobry rozum przed oczami Boga i ludzi".
źródło http://the614thcs.com/23.73.0.0.1.0.phtml
<
