Jednym z naukowców, który szukał odpowiedzi na te pytania, był Robert Crookall, który opublikował swoje badania w w książce „The Supreme Adventure”, wydanej w 1961 roku. Dr Robert Crookall był brytyjskim geologiem, który stał się znanym badaczem doświadczeń bliskich śmierci. Crookall początkowo wykładał botanikę na Uniwersytecie Aberdeen w Szkocji, ale później został głównym geologiem rządowym w Londynie.
W 1952 roku, po przejściu na emeryturę, zaczął zbierać zapisy o doświadczeniach bliskich śmierci, gromadząc kilka tysięcy takich rożnych relacji. Na ich podstawie opublikował prawie dwadzieścia książek na ten temat. Crookall podzielił zebrany materiał na kilka kategorii:
- świadectwa osób dokonujących projekcji astralnych, jasnowidzów, mediów, obserwatorów osób umierających i tych, którzy mieli doświadczenia bliskie śmierci.
- komunikacja pomiędzy żywymi i zmarłymi
- opisy religijne
- etapy projekcji astralnej
- srebrny sznur duszy
- różne typy ciał niefizycznych i rzeczywistości niefizycznych.
Crookall wierzył, że to, co nazwał „ciałem witalnym” lub „ciałem duszy”, umiejscawiało ciało fizyczne w projekcji astralnej. Uważał to ciało za centrum myślenia. Stwierdził, że w pierwszym etapie projekcji ciało witalne jest połączone z ciałem fizycznym srebrnym sznurem duszy. Srebrny sznur jest tworzony w chwili urodzenia dziecka, urywa się około trzech dni po śmierci człowieka. Srebrny sznur duszy łączy każdego człowieka z jego Duchem. Ponieważ Duch człowieka, jego Wyższe Ja posiada bardzo wysokie wibracje, nie może bezpośrednio przebywać w ciele. Tylko cząstka tej wibracji jest przenoszona do ciała człowieka poprzez srebrny sznur. I dopiero po jego całkowitym zerwaniu możemy mówić o śmierci człowieka.
Crookall odkrył, że istnieją cztery różne płaszczyzny lub rzeczywistości. Wierzył, że każdy może przejść przez cztery rzeczywistości, zrzucając fizyczne ciało i przechodząc z mniej gęstym ciałem witalnym przez różne płaszczyzny. Najgęstsza rzeczywistość dotyczy ciała fizycznego i jest na planie fizycznym, czyli na Ziemi. Dalej jest ciało eteryczne lub witalne. Następnie ciało duszy, zwane także ciałem emocjonalnym lub psychicznym. Wreszcie istnieje ciało duchowe, ciało boskie, kosmiczne lub niebiańskie.
Wśród badaczy życia po życiu publikacje Crookalla uważane są za bardzo istotne, ponieważ zbadał on dokładnie i obiektywnie dowody i relacje ze wszystkich stron świata. Crookalla fascynowała ich spójność. Bez względu na to, skąd pochodzą przekazy, z Brazylii, Anglii, RPA, Tybetu, Europy, Indii czy Australii, wszystkie są bardzo podobne. Crookall był zdumiony, gdy odkrył, że są one też identyczne z wierzeniami tubylców z Wysp Hawajskich, oddzielonych od innych cywilizacji przez lata, zanim zostały odkryte przed przez kapitana Cooka w 1778 roku.
Hiszpański badacz życia po życiu Joaquín Cámara w książce „Nieskończone życie”, również potwierdza, jak bardzo zbieżne są informacje dotyczące życia pozagrobowego, zawarte w przekazach, otrzymywanych od tych, którzy przeżyli NDE (doświadczenie bliskie śmierci), spontaniczny kontakt ze światem duchowym poprzez sny lub od tych, którzy przeszli psychoduchową terapię za pomocą technik, takich jak „Życie między życiami” czy „Regresja przeszłego życia”. Terapie te stają się coraz bardziej rozpowszechnione i są prowadzone przez wyspecjalizowanych w nich psychologów i psychoterapeutów.
Ważne wiadomości z zaświatów
Z prac różnych badaczy, pracujących nad relacjami, dotyczącymi umierania, pochodzącymi z różnych czasów i z różnych stron świata, wyłaniają się najważniejsze wiadomości przekazywane z zaświatów do nas, ludzi na Ziemi:
• Wszyscy ludzie przeżywają śmierć fizyczną, niezależnie od swoich przekonań.
• W chwili śmierci zostaje nasz umysł ze wszystkimi naszymi doświadczeniami, naszym charakterem i ciałem eterycznym (duchem), które jest duplikatem naszego ziemskiego ciała. Umysł opuszcza ciało i łączy go z nim wyłącznie srebrny sznur. Śmierć następuje tylko wtedy, gdy srebrny sznur zostanie odcięty od ciała fizycznego.
• Natychmiast po śmierci fizycznej wielu poczuje pilną potrzebę uniesienia się do góry.
• Kluczowy jest stan umysłu w chwili śmierci. Niektórzy świadomie przechodzą na drugą stronę i doceniają obecność bliskich, którzy przychodzą ich powitać. Inne osoby są nieprzytomne i wówczas zabierane są do specjalnego miejsca spoczynku.
• Ludzie którzy są głęboko przywiązani do Ziemi przez silne uzależnienia, takie jak narkotyki, alkohol, hazard, tytoń lub seks, mogą zostać uwięzieni na poziomie astralnym.
• W chwili śmierci niektórym ludziom łatwo jest oddzielić się od ciała fizycznego. Inni potrzebują aktywnej pomocy w przejściu. Szczególnie trudno oddzielić się od ciała jest tym, dla których najważniejsze na Ziemi były dobra materialne.
• Nie ma czegoś takiego jak „niebo na górze” lub „piekło w dole”, lokalizacja życia pozagrobowego nie zmienia się z poziomu ziemskiego, różne sfery przenikają się wzajemnie, od najwyższych wibracji do najniższych.
• Ci, którzy mają stałe, niezmienne i dogmatyczne wyobrażenia o tym, co czeka ich zaraz po śmierci, z pewnością doświadczą wielu poważnych problemów.
• Ateiści, agnostycy i inni mogą bez problemu wspiąć się na szczyt - liczy się to, co zrobili w życiu, a nie to, w co wierzyli.
• Miłość, bezwarunkowa miłość, jest najpotężniejszą znaną siłą we wszechświecie.
• Bezwarunkowa miłość to nieodwracalna więź z naszymi bliskimi w życiu pozagrobowym.
• Większość umierających witają ich bliscy - spotykają się bratnie dusze. Wygląd pozagrobowy wraca do czasów swojej świetności, dla większości ludzi jest to około dwudziesty rok życia.
• Osoby, które umarły, mają moc odwiedzania swoich bliskich, którzy są jeszcze na Ziemi.
• Nowo przybyli, zwykle w pierwszych trzech miesiącach przejścia, mogą wysyłać bliskim na Ziemi za pomocą komunikatów wizualnych, snów, objawień i innych środków, dowody na to, że żyją.
• Rodzaj życia, jaki prowadzi się w życiu pozagrobowym, jego piękno, pokój, światło i miłość, które czekają na większość ludzi, jest niewyobrażalny.
• Nadal można doświadczać duchowych lekcji w życiu pozagrobowym i nadal przechodzić do wyższych i piękniejszych sfer.
• Fizyczne niepełnosprawności ludzi znikają, nie ma żadnych deformacji, chorób, ślepoty ani niczego innego, co miało na nich negatywny wpływ na Ziemi.
• Umysł ma ogromną moc w życiu pozagrobowym. Może tam tworzyć materię i transportować swoje ciało z prędkością myśli, więc jeśli wyobrażasz sobie, że jesteś gdziekolwiek na świecie, natychmiast tam jesteś.
• Ci, którzy byli na Ziemi źli, są pozostawieni sami lub są otoczeni przez innych z tymi samymi niskimi wibracjami, z tą samą niską duchowością, wpadają do niższych i ciemniejszych sfer.
• Niektórzy ludzie mają łatwiejsze przejście do życia pozagrobowego niż inni - im więcej mamy wiedzy na temat życia pozagrobowego, tym lepiej.
• Niektórzy utknęli „pomiędzy dwoma światami”. Czując swoje fizyczne ciało, nie akceptują faktu, że w rzeczywistości są martwi.
• Energia, pozytywna lub negatywna, to „bumerang”. Kiedy wysyłamy komuś dobrą energię, ta prędzej czy później wraca do nas. Jeśli wysyłamy negatywną energię przez bycie nieuczciwym, oszustwa, kłamstwo, nękanie, dyskredytowanie lub ranienie kogoś – ten rodzaj negatywnej energii nieuchronnie do nas wraca.
• „Zbieramy to, co zasialiśmy” jest uznanym uniwersalnym prawem duchowym. Karma oznacza, że nic nie będzie zapomniane. Wszystkich negatywnych czynów wymierzonych w innych należy doświadczyć na własnej skórze, aby kontynuować duchowy rozwój.
• Każda myśl, każde słowo i każde działanie jest rejestrowane, analizując własne życie, wszyscy doświadczymy skutków ich wszystkich.
• W wyższych sferach można wszystko zapamiętać i trójwymiarowo zobaczyć każde wydarzenie w dowolnym okresie naszego istnienia.
• Nadużycie władzy i systematyczne nękanie innych to dwa z najbardziej karmicznych działań. Przerażająca karma czeka na tych, których misją była ochrona społeczeństwa, ale którzy celowo nadużywali swojej władzy, dopuszczali się wykroczeń i powodowali krzywdę innych.
• Nikt nie będzie usprawiedliwiony za złe czyny, tylko dlatego, że po prostu wykonywał rozkazy.
• Okrucieństwo – psychiczne lub fizyczne wobec ludzi lub zwierząt, jest wysoce karmiczne i nigdy nie jest usprawiedliwione.
• Piekło na wieczność i wieczne potępienie zostały wymyślone przez człowieka, aby manipulować sercami i umysłami, one nie istnieją. Chociaż prawdą jest, że w życiu pozagrobowym istnieją niższe plany, które są szczególnie ciemne, nieprzyjemne, a nawet przerażające, a niektórzy nazywają je wręcz „piekłem”, nikt nie dociera tam na wieczność. Uniwersalne Prawo Postępu zapewnia, że kiedyś w przyszłości ci z niższymi wibracjami w końcu, nawet jeśli zajmie to tysiące lat, osiągną wyższe wibracje i będą mogli przejść do wyższych sfer. Dokładnie opisuje to Joaquín Cámara w książce „Nieskończone życie”.
• Nikt z nas nie jest osądzany ani skazywany na niższe sfery. Skazujemy się na nie („piekło”) z powodu naszych niskich wibracji (niskiej duchowości), które nabyliśmy podczas naszego życia na Ziemi.
• Czy można nawrócić się na łożu śmierci? Nie można. Bezpośrednio po śmierci nasze wibracje się nie zmieniają, nawet jeśli chcemy odbyć pokutę na krótko przed śmiercią. Zabieramy ze sobą nagromadzone wibracje (duchowość), które nabyliśmy lub utraciliśmy podczas całego naszego życia na ziemi. Chrzest czy pokuta przed śmiercią są całkowicie absurdalne jako sposób na uzyskanie „lepszego miejsca ”w świecie pozagrobowym.
• Nie przychodzimy na ten świat, aby mieć wymarzone życie, bez smutku, bez cierpienia i bez problemów. Im bardziej zróżnicowane są nasze doświadczenia, im więcej uczymy się na błędach, tym cenniejsza jest nasza egzystencja.
• Uniwersalne prawa działają, nawet jeśli ich nie znamy.
• Bycie religijnym niekoniecznie oznacza bycie na wysokim poziomie duchowym.
• Nieuczestniczenie w obrzędach religijnych, np. chrzcie, spowiedzi, oraz niewierzenie w dogmaty lub doktryny, nie przeszkadza nikomu w osiągnięciu wyższej duchowości lub wyższych sfer życia pozagrobowego.
• Osoby żyjące życiem pozagrobowym potrafią czytać w naszych umysłach i wprowadzać w nasze umysły idee i myśli. Osoby o niskich wibracjach mogą umieszczać negatywne idee i myśli, a pozytywne i bardziej oświecone istoty pomagają nam w pozytywnych ideach i myślach. Ale wszystko zależny od naszej wolnej woli.
• Możemy odwoływać się do naszych przewodników duchowych z życia pozagrobowego, aby pomogli nam radzić sobie z codziennymi problemami, ale oni nie podejmą za nas decyzji, mogą nam wskazać drogę.
• To, co dzieje się z osobą, która popełnia samobójstwo, zależy od wielu rzeczy. Motywacja jest zawsze bardzo ważna. Jest duża różnica między osobą, która popełnia samobójstwo z powodu nieuchronnej śmierci, a osobą, która popełnia samobójstwo, aby uniknąć odpowiedzialności. Ci, którzy odbierają sobie życie, aby uniknąć problemów i obowiązków, prawdopodobnie powiększą swoje problemy i obowiązki w życiu pozagrobowym.
• W życiu pozagrobowym istnieją różne poziomy sfer, od najniższych wibracji do najwyższych. Kiedy fizycznie umieramy, udajemy się do sfery, która najlepiej odpowiada wibracjom, które akumulujemy podczas naszego życia na Ziemi. Im wyższe wibracje, tym lepiej, one przeniosą nas do wyższych sfer. Wyższe sfery są tak piękne, że nie ma możliwości, aby z pozycji życia na Ziemi je sobie wyobrazić. Dla osób o bardzo niskich wibracjach nie będą jednak od razu dostępne.
• Zgodnie z Prawem Postępu, w końcu, nawet jeśli zajmie to tysiące lat, wszyscy wejdziemy do wyższych sfer.
• Naprawdę toczy się wojna między siłami światła a siłami ciemności. Ci, którzy nieustannie szerzą ciemność: ignorancję, fałszywą i szkodliwą propagandę, nienawiść, nękanie innych, nadużywają władzy, używają kłamstwa, oszustwa, dominacji i innych negatywnych energii, najprawdopodobniej staną się częścią sił ciemności. Ci, którzy pracują i rozpowszechniają wiedzę, pokój, miłość, światło, harmonię i inne pozytywne energie, staną się częścią sił światła.
• Odpowiedzialność za siebie jest podstawą - każdy jest odpowiedzialny za swoje własne czyny i zaniechania podczas swojego życia na ziemskim planie.
