Zgodnie z teorią reinkarnacji, jakiś nieśmiertelny pierwiastek, który można nazwać duchem, duszą, iskrą bożą, czy „rzeczywistym Ja”, zaraz po fizycznej śmierci człowieka albo po jakimś czasie, odradza się w nowym ciele.
W ostatnich latach znacznie zwiększyła się liczba zwolenników tych wschodnich poglądów (nawiasem mówiąc, te poglądy liczą już ponad cztery tysiące lat). Wzrost zainteresowania związany jest przede wszystkim z aktywnym rozwojem na Zachodzie psychologicznych metod terapii reinkarnacyjnej, z pomocą której specjaliści obiecują pomóc każdemu ujrzeć swoje przeszłe życia.
OD HINDUIZMU PO ISLAM
Pierwsze wzmianki o reinkarnacji można znaleźć w Wedach, najstarszych indyjskich świętych księgach (ok. 1500-300 p.n.e.). W pieśni wedyjskiej Bhagawadgita mówi się:
„Jak człowiek zdejmując stare ubranie nakłada nowe, tak i dusza wchodzi w nowe materialne ciało, zostawiając stare i nieużyteczne”.
Wiara w odrodzenie duszy jest charakterystyczna dla wielu religii, w tym hinduizmu, buddyzmu, judaizmu, islamu. Główne kierunki chrześcijaństwa odrzucają obecnie możliwość reinkarnacji, chociaż pierwsi chrześcijanie przyjmowali taką możliwość. Usunięcie jej z dogmatów nakazał Sobór Powszechny w Konstantynopolu w 553 r.
W reinkarnację wierzyło wielu znanych ludzi, wśród nich: Pitagoras, Sokrates, Platon, Plutarch. Giordano Bruno został osądzony przez inkwizycję i spalony na stosie między innymi za swoje poglądy na reinkarnację. Napoleon Bonaparte lubił opowiadać swoim generałom, że w poprzednim życiu należał do rodziny Charlemagne (Karola I Wielkiego).
TERAPIA REINKARNACYJNA
Od czasu, kiedy do praktyki psychologów weszła terapia regresyjna (regresja reinkarnacyjna), stawiająca sobie za cel otwarcie drzwi do przeszłego życia, teoria o ponownych wcieleniach zyskała szczególną popularność. Nie wdając się w szczegóły terapii (co wymagałoby obszernych wyjaśnień i może był tematem kolejnego artykułu), można powiedzieć, że istnieją dwa podstawowe kierunki:
- Terapia reinkarnacyjna z zastosowaniem technik medytacyjnych. Pochodzi z Niemiec. Terapeuta proponuje myślowe przeniesienie się do jednego z poprzednich wcieleń.
- Regresja przeszłego życia, technika z wykorzystaniem hipnozy dla pobudzenia wspomnień. Jej ojczyzną są Stany Zjednoczone.
PRZYKŁAD Z INDII
Dowodem na istnienie ponownego wcielenia zajął się ekspert z zakresu kryminologii Vikram Singh Chauhan. Przeprowadził badania niezwykłego przypadku pewnego chłopca, który w poprzednim życiu przebywał w miejscowości koło Jalandhar w Pendżabie, a po pewnym czasie pojawił się na świecie w innym regionie. Przy pomocy analizy porównawczej pisma dziecka i człowieka, którym rzekomo był chłopiec w poprzednim życiu, Chaukan wykazał, że charaktery pisma są absolutnie identyczne. Czyli, że zjawisko reinkarnacji rzeczywiście występuje.
Sześcioletni chłopiec Taranjit Singh, z przeciętnej rolniczej rodziny, przez cały czas mącił w głowach swoich bliskich wspomnieniami z przeszłego życia. Jego rodzice opowiadali, że Taranjit mając dwa lata stwierdził, że nie jest ich synem i nawet kilka razy uciekał z domu. Wyjaśniał potem, że mieszkał kiedyś w wiosce Chak Chela, nazywał się Satnam Singh i chodził do szkoły w Nihalwal. Kiedy 10 września 1992 r. wraz ze swoim kolegą wracał do domu na rowerze, obu ich zabił jadący motocyklem niejaki Joga Singh.
Taranjit każdego dnia opowiadał o swoim poprzednim życiu, opisywał szczegóły i podawał nazwy. Wreszcie pewnego dnia ojciec pojechał do Chak Chela, gdzie według słów chłopca było jego poprzednie miejsce zamieszkania. Opisanych osób nie można jednak było odnaleźć. Dopiero jeden z mieszkańców wioski przypomniał sobie, że inna wioska o takiej samej nazwie istnieje w pobliżu Jalandhar. Tam okazało się, że rzeczywiście uczeń o imieniu Satnam zginął na drodze w nieszczęśliwym wypadku. Potwierdziły się też wszystkie inne szczegóły podane przez Taranjita-Satnama.
Aby w sposób naukowy potwierdzić zdarzenie, Chauhan pobrał próbki pisma Taranjita, które zostały w jego zeszytach i porównał je z pismem Satnama. Charakter pisma każdego człowieka jest inny i gdyby Satnam i Taranjit byli jedną osobą, wówczas ich pismo powinno być identyczne. Ku zdumieniu Chauhana, analiza grafologiczna wykazała, że obie próbki pisma absolutnie nie mogą pochodzić od dwóch różnych osób.
CO NA TO NAUKA?
W ostatnim czasie przeprowadzono na świecie wiele badań dotyczących natury poprzednich wcieleń, związków między życiem i wcieleniem. Z zasady, w procesie badawczym wprowadza się daną osobę w hipnozę albo w stan medytacyjny i zbiera informacje o jej poprzednich wcieleniach. Następnie otrzymane dane porównuje się z faktami historycznymi, jeśli takie istnieją.
- Jedna grupa uczonych utrzymuje, że nie znaleziono dotychczas dowodów na istnienie procesu fizycznego, który umożliwiałby przemieszczanie się części ludzkiej istoty po śmierci do drugiego ciała. Sceptycy twierdzą, że hipnoza często wywołuje fantazje, a podawane przez badanych informacje mogły być zasłyszane we wczesnym dzieciństwie.
- Istnieje też alternatywny pogląd naukowy na zjawisko reinkarnacji. Niektórzy uczeni uważają, że istnieją realne dowody na to, że w określonych warunkach człowiek może przekazywać informacje, które nie powinny być mu znane. Czasem mówi w obcym języku, którego się nie uczył, opisuje poprzednie wcielenia i – co najdziwniejsze – wydarzenia po śmierci. Znane są przypadki, kiedy dzieci wspominały swego męża albo żonę z poprzedniego życia.
Bez względu na to, czy badacze fenomenu reinkarnacji wierzą w jego realność, czy nie, wszyscy przyznają, że po terapii regresyjnej pacjenci uwalniają się od wielu problemów i dawnych chorób oraz poprawiają swój stan emocjonalny. Nie wiadomo do końca, czy widzą w trakcie terapii swoje przeszłe życie, projekcję fantazji, czy wydarzenia z dzieciństwa. Najważniejsze, że otrzymują nową i ważną wiedzę, która pomaga im w obecnym życiu.
artykuł z portalu labloga.pl
