James Leininger urodził się 10 kwietnia 1998 r. w San Francisco. Jest synem Bruce'a Leiningera, dyrektora ds. zasobów ludzkich i Andrei Leininger, gospodyni domowej i byłej zawodowej tancerki. Po narodzinach syna rodzina przeniosła się do Dallas w Teksasie, a następnie do Lafayette w Luizjanie. I właśnie w Lafayette James zaczął wspominać swoje poprzednie życie. Zaczęło się, gdy miał dwa latka.
Trzeba pamiętać, że w USA od lat trwały już poważne badania dotyczące reinkarnacji i wspomnień, jakie z poprzednich wcieleń mają dzieci. Dr Ian Stevenson, który zmarł w 2007 roku, był przewodniczącym Wydziału Psychiatrii na University of Virginia, School of Medicine. Został również uhonorowany tytułem Carlson Professor of Psychiatry w tej instytucji. Począwszy od 1961 roku, przez czterdzieści lat, dr Stevenson badał dzieci, które spontanicznie przypominały sobie poprzednie wcielenia, które można zweryfikować w oparciu o fakty. Zdecydował się badać tylko dzieci, ponieważ uznał, że jest mało prawdopodobne, aby dzieci zmyślały wspomnienia z poprzedniego życia. Po nim stanowisko przejął Jim Tucker, który badał też przypadek Jamesa.
Badania nad reinkarnacją
Stevenson i jego koledzy zebrali ponad 2500 przypadków wspomnień z poprzedniego życia z dzieciństwa. W 1567 z tych przypadków osobowość z poprzedniego życia została zidentyfikowana poprzez badania. W kolejnych 150 przypadkach osobowość z poprzedniego życia została „wstępnie” zidentyfikowana.
Przypadki dzieciństwa badane przez Iana Stevensona mają wiele cech wspólnych, które można usystematyzować:
1. Gdy tylko dziecko zaczyna mówić, zaczyna opisywać poprzednie życie
Często dziecko deklaruje, że jego imię różni się od imienia nadanego mu przez biologicznych rodziców. Dziecko twierdzi, że obecna rodzina nie jest jego prawdziwą rodziną, ale jego prawdziwa rodzina mieszka w innej wiosce lub mieście. Dziecko pamięta imiona różnych członków rodziny i lokalizacje geograficzne z poprzedniego życia. Pamięta wygląd poprzedniego domu i okolicy. W serii przypadków dr Stevensona średni wiek, w którym dziecko zaczyna mówić o przeszłym życiu to 3 lata, a średni wiek, w którym dzieci przestają mówić o przeszłym życiu to między 5 a 7 lat.
2. Dziecko pamięta szczegóły swojej śmierci w poprzednim życiu
W około 66 procentach przypadków reinkarnacji badanych przez Stevensona doszło do gwałtownej lub przedwczesnej śmierci w poprzednim życiu. Dr Stevenson odkrył, że osoby, które zmarły z powodu traumatycznych ran, takich jak rany po kulach lub nożach, często rodzą się w kolejnym wcieleniu ze znamionami lub bliznami, które odzwierciedlają rany poniesione w poprzednim życiu. We współczesnym życiu dziecko może mieć fobię związaną z przyczyną śmierci w poprzednim życiu. Obliczono, że wśród dzieci, które pamiętają gwałtowną śmierć z przeszłości, 35 procent ma fobię związaną z przyczyną śmierci.
3. Można zidentyfikować poprzednią rodzinę
Na podstawie informacji dostarczonych przez dziecko rodzinie biologicznej, ostatecznie identyfikowana jest rodzina dziecka z poprzedniego wcielenia. Kiedy dziecko po raz pierwszy spotyka tę rodzinę, jest w stanie zidentyfikować członków rodziny po nazwisku lub stopniu pokrewieństwa. Dziecko często zna rodzinne sekrety, które znają tylko członkowie jego poprzedniej rodziny. W rezultacie rodzina z poprzedniego życia często akceptuje dziecko jako reinkarnację zmarłego krewnego.
Biologiczni rodzice dziecka w obecnym wcieleniu często obawiają się, że dziecko pozostawi ich dla rodziny z poprzedniego wcielenia, ponieważ wzajemna więź między dzieckiem a rodziną z poprzedniego wcielenia staje się tak silna. Ten strach okazuje się nieuzasadniony, ponieważ więź między dzieckiem a współczesnymi rodzicami jest silniejsza. Jednak między dzieckiem a rodziną z poprzedniego życia zwykle dochodzi do długotrwałego związku.
Wspomnienia Jamesa
Kiedy James miał 22 miesiące, ojciec zabrał go do James Cavanaugh Flight Museum w Dallas. Tam chłopca tak zafascynował widok samolotów z czasów II wojny światowej, że nie chciał on opuścić wystawy.
Gdy James miał zaledwie dwa lata, jego matka pokazała mu mały samolot śmigłowy w sklepie z zabawkami. Podała go Jamesowi, mówiąc: „Spójrz, pod tym samolotem jest nawet bomba”. Chłopiec miał odpowiedzieć: „To nie jest bomba, mamusiu. To jest zbiornik typu dwop”. Okazało się, że zbiornik zrzutowy to dodatkowy zbiornik paliwa montowany w samolocie w celu zwiększenia jego zasięgu.
Po ukończeniu dwóch lat James zaczął mieć koszmary, nawet kilka razy w tygodniu. Krzyczał wówczas, że samolot się pali, a „człowiek” nie może się z niego wydostać. W wieku 28 miesięcy James powiedział rodzicom, że ten człowiek to on sam i że jego samolot został zestrzelony przez Japończyków. Zdradził też, że był pilotem, miał na imię James i leciał z „łodzi”, której imię okreslił jako „Natoma” – która pomimo nazwy, była amerykańska. W ciągu następnych miesięcy James zdradzał coraz więcej szczegółów. Mówił, że miał przyjaciela, kolegę pilota, Jacka Larsena i że został zestrzelony w pobliżu Iwo Jimy.
James bawił się najchętniej samolotami, rozbijał je o meble, obsesyjnie rysował bitwy powietrzne między Amerykanami i Japończykami, w których samoloty płonęły i rozbijały się, a kule i bomby eksplodowały dookoła. Były to zawsze sceny z II wojny światowej, z samolotami napędzanymi śmigłem, a nie z odrzutowcami. Prawidłowo nazwał amerykańskie samoloty Wildcats i Corsairs, a japońskie samoloty nazwał „Zekes” i „Bettys”, wyjaśniając, że imię chłopca odnosiło się do myśliwców, a imię dziewczynki do bombowców, co było poprawne.
Ojciec zaczyna śledztwo
Bruce Leininger, który sam nie wierzył w reinkarnację, postanowił sprawdzić słowa syna. Przeszukując Internet, odkrył, że USS Natoma Bay był lotniskowcem, który służył na Pacyfiku podczas II wojny światowej, biorąc udział w operacji na Iwo Jimie, i że na statku stacjonował pilot Jack Larsen, ale on przeżył.
Bruce swoją uwagę skupił więc na innym pilocie - Jamesie McReady Hustonie Jr. z Pensylwanii, który zginął w pobliżu Iwo Jimy w wieku 21 lat. Świadkowie widzieli, jak jego samolot eksplodował w powietrzu.
Bruce skontaktował się z żyjącą siostrą pilota - Anne Barron. Zweryfikowała ona również inne szczegóły, które James podał wcześniej na temat swojej poprzedniej rodziny, w tym problemy spowodowane alkoholizmem ojca. Po rozmowie z Jamesem nabrała przekonania, że rzeczywiście jest on jej odrodzonym bratem, dzięki znajomości faktów znanych tylko Hustonowi, takich jak istnienie obrazu Anne, namalowanego przez ich matkę jako dziecko. Anne Barron, potwierdziła też, że James wiedział o rzeczach, które Huston robił jako chłopiec, oraz o innych prywatnych sprawach rodzinnych. Umiał rozpoznać członków rodziny na zdjęciach.
Badanie Tuckera
W 2010 roku Jim Tucker spotkał się z Jamesem. Jego historię opisał w jednym z rozdziałów książki z 2013 r. „Return to Life: Extraordinary Cases of Children Who Remember Past Lives”, a następnie opublikował formalny opis przypadku w 2016 r.
Tucker wykluczył oszustwo czy fantazję, co Leiningerom zarzucano po ich występie w telewizji, ponieważ uporczywe koszmary i zachowania Jamesa, takie jak wielokrotne rozbijanie samolotów - zabawek i jego pełne bólu rysunki, były bardziej charakterystyczne dla dzieci, które doznały traumy, niż dzieci fantazjujących. Tucker uważał, nie mamozliwości, aby przypadkowo poznać historię rodziny, z której james się urodził w poprzednim wcieleniu,
Tucker zauważył też, że to James doprowadził do identyfikacji Hustona jako jego poprzedniego wcielenia. A chłopiec nie mógł przeczytać nigdzie o Hustonie czy Natoma Bay. Jednak przeciwnicy historii Jamesa nadal prowadzili ataki mające zdyskredytować opowieści chłopca i zdania ne temat jego historii nadal są podzielone.
Wyzwolenie z koszmarów
Historia Jamesa stała się tak popularna, że w 2009 roku japońska stacja telewizyjna opłaciła podróż rodziny na Chichi-Jima, małą wyspę położoną najbliżej miejsca śmierci Hustona. James z rodzicami popłynął na miejsce, w którym miał zostać zestrzelony. Leiningerowie odprawili nabożeństwo żałobne, a jedenastoletni James wrzucił do morza bukiet kwiatów. Ta wyprawa przyniosła uzdrawiające katharsis, ponieważ James przestał powoli rysować makabryczne rysunki wojenne, zdawał się też mieć coraz większy dystans do swojego przeszłego życia.
Historia Jamesa została opisana w książce „Soul Survivor: The Reincarnation of a World War II Fighter Pilot”, wydanej w 2009 roku.
Źródła:
https://psi-encyclopedia.spr.ac.uk/articles/james-leininger-reincarnation-case
