Stara dusza to ktoś, kto inkarnował wiele razy, był już w różnych wcieleniach. Nowa dusza ma znacznie mniej poprzednich wcieleń, a w niektórych rzadkich przypadkach jest to jej pierwsze życie na Ziemi. Wiedza o tym, czy twoja dusza jest stara czy młoda, czy też jest na pośrednim etapie, prowadzi do większej samoświadomości, samoakceptacji i samopoznania. Pomaga również wiedzieć, czy ludzie, których spotykasz, są starszymi czy młodszymi duszami, co daje możliwość lepszego zrozumienia ich postępowania.
Wiek fizyczny nie gra roli
Dla wielu osób może być to jednak kompletnie niezrozumiałe. Jak wyjaśnia hiszpański badacz życia po życiu Joaquín Cámara - „Problem polega na tym, że będąc ludźmi, żyjemy w określonym czasie, wyznaczonym ziemskim kalendarzem, ziemskimi godzinami i minutami. I ten czas wyznacza granicę naszego sposobu myślenia, większość z nas nie umie sięgać do nieskończoności. Wielu z was słyszało zapewne określenia – młoda dusza, stara dusza? One nie mają związku z fizycznym, ziemskim wiekiem. Ewolucja duszy zachodzi przez kilka czy kilkanaście żyć człowieka, wymaga reinkarnacji, aby pracować nad różnymi aspektami naszej istoty.”
Trzeba zrozumieć, że dusza jest transcendentna, wykracza poza nasze fizyczne formy, tak więc myślenie o niej w naszych kategoriach czasowych jest kompletnie pozbawione sensu.
Przechodzimy często kryzysy, cierpimy ból fizyczny i psychiczny. Po co nam takie bolesne doświadczenia? - pytamy. Prowadzą nas one do podejmowania ważnych decyzji, „rachunku sumienia” i wzywają do odkrycia naszych wewnętrznych zasobów. Dlaczego tego bólu doświadczamy na Ziemi? Bo tam, w świecie astralnym nie możemy zdobywać podobnych doświadczeń. Tam nie ma bólu i cierpienia, trudnych decyzji, a tylko to może prowadzić nas do ewolucji – twierdzą ci, którzy zajmują się życiem po życiu.
To bycie człowiekiem daje nam doświadczenia i wymusza wybory. W ten sposób dowiadujemy się, kim jesteśmy i pozwala na rozwój.
„ Według Michaela Newtona (uznanego amerykańskiego badacza życia po życiu – przyp. red) w świecie duchowym nie ma hierarchii, jaką znamy tutaj (w sensie autorytetu). Według jego pacjentów istnieje struktura, ale mieszcząca się w wartościach współczucia, harmonii, etyki, moralności, łagodności, tolerancji, cierpliwości i absolutnej miłości. Rozwój każdej duszy osiąga się poprzez przyjęcie odpowiedzialności osobistej, a nie przez osiągnięcia wyższego statusu. Dusze nie są zmuszane do inkarnacji ani do uczestniczenia w zajęciach grupowych lub określonych formacjach, jeśli tego nie chcą. Jeśli chcesz chwilę samotności, masz ją. Jeśli nie chcą iść do przodu, nikt ich do tego nie zmusza. Po śmierci możemy nawet pozostać na planie astralnym, zamiast wracać do świata duchów. Postawa przewodników duchowych jest zawsze związana z szacunkiem dla decyzji dusz” – wyjaśnia dalej Joaquín Cámara.
5 etapów rozwoju duszy
Sam Newton w książkach „Journey of Souls: Case Studies of Life Between Lives - Journey of Souls: Life Between Lives Studies” czy „Destiny of Souls” pisze zarówno o wędrówce dusz, oraz o tym, że dusze między wcieleniami istnieją w postaci światła i że każda dusza emanuje określonym kolorem ze spektrum, które wskazuje na jej aktualny poziom świadomości. Widmo zaczyna się w kolorze białym, ale potem przechodzi przez czerwony, żółty, zielony, niebieski, aż po głęboki fiolet. Od niskiej do wysokiej częstotliwości. Mniej rozwinięte dusze, „pisklęta”, mają różowy odcień. Starsze dusze, zbliżające się do końca całego cyklu reinkarnacji, mają niebieskawy odcień. Chociaż widmo jest kontinuum, dr Newton uważa, że można je podzielić na pięć odrębnych etapów lub poziomów ewolucji:
Etap 1: Dusza NIEMOWLĘCA
Etap 2: Dusza DZIECKA
Etap 3: MŁODA dusza
Etap 4: DOJRZAŁA dusza
Etap 5: STARA dusza
Każdy z tych pięciu poziomów odpowiada określonemu poziomowi rozwoju zdolności i samoświadomości w duszy indywidualnej. Gdy dusza przechodzi przez każdy etap, skupienie się zmienia, zdobywa się więcej doświadczenia i rozszerza się świadomość.
Można też rozpoznać na jakim etapie rozwoju duszy jesteśmy wedle opracowanych poniżej kryteriów:
Dusza NIEMOWLĘCA skupia się na przetrwaniu, fizyczności, śmiertelności.
Dusza DZIECKA troszczy się o zasady, role w życiu. Jej sfery zainteresowania to prawo i porządek, zbrodnia i kara, świadomość społeczna.
MŁODA dusza kocha bycie wolnym, niezależność, lubi samodoskonalenie, osobiste spełnienie, wolną wolę.
DOJRZAŁA dusza dba o współistnienie z innymi, o relacje, emanuje empatią, intymnością, samoświadomością.
STARA Dusza wie, że jest częścią wszystkiego. Charakteryzuje się brakiem przywiązań, dzieli z innymi mądrą radą, duchową świadomością.
Młode dusze rządzą światem
Jak twierdzą badacze, świat jest w tej chwili zdominowane przez MŁODE dusze, których głównym celem jest samorozwój. Ale oczywiście w całej populacji są ludzie na różnych poziomach rozwoju duszy.
Należy też zrozumieć, że żadna z dusz nie jest „lepsza” od drugiej — każde mają swoje mocne i słabe strony. Żadna nie jest bardziej „przebudzona” ani „świadoma” niż druga — generalnie stare dusze mogą być mądrzejsze i bardziej rozwinięte duchowo, ale jest też wiele starych dusz, które powtarzają te same błędy i nigdy nie wyciągają wniosków z otrzymanych na Ziemi lekcji, podczas gdy są młode dusze, które ewoluują bardzo szybko. Nie ma więc znaczenia tak naprawdę, do której grupy dusz należysz. Ważne jest to, abyś potrafił siebie zidentyfikować, bo dzięki temu masz większą szansę na samorozwój duchowy, zrozumiesz swoją rolę na Ziemi i podejmowane przez siebie decyzje.
Młodsze dusze mają bardzo wysoką energię. Są nastawione na działanie, pragną zobaczyć to, co można, osiągnąć jak najwięcej. Młodsze dusze lubią podróżować, często przeprowadzają się, gromadzą często wiele rzeczy i skupiają się na swojej karierze. Zwykle zdobywają wyższe wykształcenie - stopnie naukowe, robią studia podyplomowe, biorą udział w kursach i szkoleniach. Dużo pracują. Mają zamiłowanie do nowych trendów, odrzucają stare przekonania i tradycje. Mają kreatywne umysły i wielką zdolność do wpadania na oryginalne pomysły. Nowe dusze są towarzyskie, rozmowne, ekstrawertyczne i chętne do poznawania nowych ludzi. Łatwo nawiązują nowe przyjaźnie i otwierają się na ludzi — szybko dzielą się swoimi sekretami i historią życia z innymi. Nowe dusze są bardzo ufne, czasem naiwne. Nowe dusze rzadko chorują, mają dużą wytrzymałość fizyczna, są odporne na rożne warunki.
Stare dusze mają zdecydowanie większy dystans do świata. Zwykle są samotnikami, którzy wolą trzymać się na uboczu, bywają uważane za osoby, które maja o sobie wysokie mniemanie. Często unikają hucznych przyjęć i wolą zacisze domowe. Stare dusze nie chcą robić kariery, wolą mieć czas dla siebie, nie gonią za sukcesem i sławą. Często czują się zmęczone bez powodu. Ale lubią pozostawać aktywne i osiągać swoje cele. Są jednak bardzo wybiórcze czy to w planowaniu czy poświęcaniu czasu innym ludziom. Przez to często uważane są za aroganckie, bo młodsze dusze nie rozumieją ich podejścia do sprawy. Lubią zajmować się szeroko pojętym rozwojem osobistym, bywają dla innych doradcami lub mentorami. Robią to bezinteresownie, mając świadomość, że dostały dar, z którego nie należy czerpać żadnych zysków. To do starej duszy zadzwonisz, gdy masz poważny kłopot, to ją poprosisz o pomoc na życiowym zakręcie.
Jaką duszą ty jesteś?
Warto to wiedzieć, bo to może wiele wyjaśniać. Twój fizyczny wiek nie ma przecież znaczenia. Jeśli masz 30 lat i twoi bliscy ubolewają, że nie chcesz robić kariery, że marnujesz potencjał, najprawdopodobniej nie wiedzą o tym, że jesteś starą duszą. Ale możesz mieć też lat 60 i nadal chcieć zdobywać świat, uczyć się ciągle nowych rzeczy, co budzi zdziwienie w twoim otoczeniu. Tymczasem rozpoznanie wieku swojej duszy pozwala zrozumieć czasami nietypowe zachowania. Trzeba też wiedzieć, że to młode dusze „pchają” świat do przodu, są motorem zmian, dzięki nim powstają różne wynalazki, jest stały postęp. Stare dusze wnoszą do życia dystans, namawiają do duchowego rozwoju, pokazują, jak ważny jest spokój i opanowanie. I tylko dobre współżycie wszystkich dusz, oparte na głębokim wzajemnym zrozumieniu, gwarantuje harmonijny świat.
Zarówno nowe dusze, jak i stare dusze dążą do zmian, ale na różne sposoby — nowe dusze chcą budować wszystko od zera i nie wracać do przeszłości. Stare dusze wolą zmieniać, to co było. Bez nowych dusz nie byłoby postępu, bez starych, zapomnielibyśmy o naszej przeszłości.
Źródło
https://crystalauragaze.com/2021/05/04/are-you-an-old-soul-or-a-new-soul/
https://circulodebusqueda.wordpress.com/2011/04/02/michael-newton-y-la-vida-entre-vidas/
