Imiona biblijne zwykle ujawniają zazwyczaj atrybuty danej osoby. Tak też jest w przypadku Jezusa.
Aby jednak lepiej wyjaśnić moc kryjącą się za jego imieniem, należy poznać nieco gramatyki hebrajskiej.
Język hebrajski, będąc językiem semickim, ma wzór słowotwórczy składający się na ogół z trzech spółgłosek, z których tworzone są rzeczowniki, przymiotniki, rzeczowniki i czasowniki. Ten trójliterowy rdzeń zawiera istotę znaczenia słowa, które się od niego wywodzi.
Tak naprawdę Jezus (łac. Iesus, gr. Ἰησοῦς) to imię męskie pochodzenia hebrajskiego. Polska forma imienia wywodzi się z formy łacińskiej i greckiej. Forma grecka jest przekształceniem imienia hebrajskiego, יֵשׁוּעַ ,ישו (Jehoszua), w formie skróconej Jeszua. I to jest prawdziwe imię Jezusa.
Imię Jeszua , pochodzi od rdzenia jasha, słowa, które oznacza: wyzwolenie, ratunek, ratunek, zbawienie.
Imię Jeszua jest również skróconą formą imienia Jehoszua, którego wymowa brzmi (Yeh/ho/shu/ah). Imię to oznacza: „Bóg jest zbawieniem” lub „Bóg zbawia”.
Około roku 280 p.n.e. dokonano tłumaczenia Tory z hebrajskiego na grecki. Siedemdziesięciu hebrajskich uczonych, którzy dokonali tego tłumaczenia, znanego jako Septuaginta, przetłumaczyło imię Jeszua na Iesous. Dlaczego tak to przetłumaczyli? Ponieważ Grekom trudno jest wymówić imię Jeszua. Pozbyli się „sh” i zamiast tego wstawili „s”, ponieważ dźwięk „sh” nie istnieje w języku greckim, i dodali męski przyrostek gramatyczny „ous”; ponieważ jest to imię męskie. Stąd pochodzenie imion Iesous, Iesou lub Iesoun; w zależności od przypadku gramatycznego. Ponadto uczeni w swoim tłumaczeniu usunęli wymowę litery jod (יְ), najmniejszej litery alfabetu hebrajskiego, której dźwięk brzmi jak (Y) i zastąpili ją literą (I). W ten sposób w języku łacińskim pojawił się Jesus (a w polskim Jezus), a imię to stało się popularne głównie w kręgu kulturowym języka hiszpańskiego. W Kościołach chrześcijańskich imię Jezus otoczone jest szczególną czcią jako imię własne wcielonego Syna Bożego.
Imię „Jeszua” pojawia się po raz pierwszy w Piśmie Świętym, w Księdze Rodzaju 49:18, gdzie jest napisane: „Twojego zbawienia (Jeszua) będę oczekiwał, Panie”. Słowo to pojawia się w Starym Przymierzu ponad 200 razy.
Biblijny werset, który daje początek temu potężnemu imieniu, znajduje się też w ewangelii (Mt 1:21) „I urodzi syna, któremu nadasz imię Jezus (Jeszua), albowiem On wybawi swój lud od ich grzechy”.
Nazwisko Jezusa też ma swoją historię. Prawdopodobnie był znany przez bliskich mu jako Jeszua Bar Jehosef, co oznacza „Jezus, syn Józefa, lub Jeszua Nasraya, co oznacza „Jezus z Nazaretu”. Natomiast Chrystus to greckie tłumaczenie hebrajskiego słowa „mesjasz”. Dokładnie oznacza ono „namaszczony”, „Pomazaniec”. Uważa się bowiem, że Jezus jest Chrystusem, ponieważ „Bóg namaścił Go Duchem Świętym i mocą”.
Źródła: https://sf-truth.com/2021/02/05/el-significado-detras-del-nombre-yeshua-nombre-hebreo-de-jesus/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jezus_(imi%C4%99)
https://mysticalraven.com/spirituality/24212/jesus-real-name
