Choroba Parkinsona, zwana również drżączką poraźną to powoli postępująca choroba zwyrodnieniowa komórek nerwowych. W efekcie dochodzi do niedoboru dopaminy, która jest ważnym neuroprzekaźnikiem odpowiedzialnym za napęd ruchowy, koordynację oraz napięcie mięśni.
Początek choroby Parkinsona bywa niezauważalny dla pacjenta i może trwać nawet kilka lat. Objawami poprzedzającymi chorobę mogą być depresja, zaparcia, sztywność mięśni, parestezje kończyn czy łojotokowe zapalenie skóry.
Wymienione objawy mogą, ale nie muszą się pojawić, jednak gdy wystąpi lekkie drżenie i sztywność mięśniowa powinno się skontaktować z lekarzem. Są główne objawy choroby, tak zwana triada objawów choroby Parkinsona: sztywność mięśniowa, drżenie spoczynkowe i zaburzenia równowagi.
Sztywność mięśni utrudnia wykonywanie codziennych czynności oraz prowadzi do charakterystycznych zmian w postawie i wyglądzie chorego. Chód staje się powolny, kroki są małe, a nogi mają problem z oderwaniem się od ziemi i szurają. Tułów pochyla się do przodu, ręce wiszą sztywno i bezwładnie wzdłuż ciała, nie pomagają w utrzymaniu równowagi. Z czasem chory ma problem z rozpoczęciem ruchu lub nie jest w stanie się zatrzymać aż do momentu napotkania przeszkody. Wraz z postępem choroby zdolność lokomocji maleje aż do całkowitego bezruchu.
Drżenie ma charakter drżenia spoczynkowego. Oznacza to, że ręka lub noga drżą w spoczynku, czyli w momencie gdy chory nie wykonuje żadnej czynności. W początkowym okresie choroby drżenie ustępuje w momencie sięgania po przedmioty albo wykonywania jakiejś czynności, w zaawansowanej chorobie może trwać cały czas. Drżenie głowy w chorobie Parkinsona praktycznie nie występuje, natomiast może pojawiać się drżenie brody.
Twarz chorego staje się bez wyrazu, jakby nałożono na nią maskę. Mowa staje się powolna, cicha i niewyraźna. Dochodzi również do spowolnienia procesów myślowych i kłopotów z pamięcią.
Przebieg choroby jest zwykle powolny, wieloletni i postępujący, mimo leczenia prowadzi do inwalidztwa. Bardzo ważnym elementem jest wczesna diagnoza, a następnie szybkie wdrożenie leczenia i rehabilitacji, która pozwalają choremu na dłużej zachować sprawność.
źródło Medical-Surgical Nursing Kathleen Newton Shafer , Janet R. Sawyer , Audrey M. McCluskey
