PMS - przedmenstruacyjny cyrk

Klasyfikacja i diagnoza

PMS jest zaklasyfikowany w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10) jako jedno z wielu Niezapalnych Zaburzeń Żeńskiego Narządu Rodnego. Nie ma jednak technik diagnostycznych, które pozwalałyby go jednoznacznie zdiagnozować.

Można spróbować wykonując morfologię krwi, badania surowicy krwi, badania cytologiczne, badanie tarczycy oraz poziom glukozy we krwi. Najpowszechniejszą jednak metodą jest pamiętnik, gdzie kobieta notuje występowanie poszczególnych symptomów oraz ich intensywność w ciągu co najmniej 2 miesięcy.

Nasuwa się jednak pytanie, czy to odpowiednia metoda biorąc pod uwagę fakt, że większość kobiet wie czym jest PMS oraz kiedy wystąpi. W latach osiemdziesiątych przeprowadzono wiele badań nad PMS i pokazano występowanie różnic kulturowych w występowaniu poszczególnych symptomów. Co więcej w tym czasie wiele kobiet, w krajach gdzie przeprowadzane były badania (np. Bahrajn czy południowe Włochy), nie miało pojęcia o istnieniu PMS, a mimo to odczuwały niektóre jego symptomy.

Leczenie

Leczenie zespołu napięcia przedmiesiączkowego polega głównie na łagodzeniu najbardziej uciążliwych objawów. Bardzo pomocna okazuje się zmiana stylu życia na mniej stresujący oraz zbalansowana dieta. Zaleca się jedzenie większej ilości świeżych owoców, warzyw, produktów pełnoziarnistych. Unikanie zbyt dużej ilości soli oraz cukru i używek jest wskazane. Przydatna może być suplementacja magnezem lub witaminą B6 i E. Symptomy PMS łagodząrównież ćwiczenia fizyczne takie jak jazda na rowerze, pływanie, aerobik przez min 30 minut 3 razy w tygodniu lub częściej. Nie jest zaskakującym fakt, że pomóc mogą również masaże czy joga.

Przy uciążliwych dolegliwościach można poddać się leczeniu farmakologicznemu. Najczęściej przepisywane w tym celu są doustne środki antykoncepcyjne. Ich skuteczność w walce z symptomami PMS potwierdziło 25% badanych kobiet. Jednak aż 50% nie widzi żadnej różnicy, a pozostałe mogą czuć się po nich gorzej.

W przypadku niektórych kuracji panie zażywające placebo raportują taką samą lub większą poprawę w porównaniu do tych, którym podawano leki. Ciekawe wyniki otrzymano już w 1986 roku podczas badań nad skutecznością terapii hormonalnej w leczeniu PMS.

94% kobiet z grupy placebo stwierdziło poprawę po kuracji, przy czym aż 84% z nich stwierdziło, że to była najskuteczniejsza terapia jakiej się poddały.

Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny pomocne mogą być w przypadku ciężkich symptomów na tle emocjonalnym. Leki z tej grupy stosowane są również przy leczeniu syndromu stresu pourazowego, przedwczesnego wytrysku czy depresji.

Druga strona medalu

Zespół napięcia przedmiesiączkowego uważany jest przez sceptyków za problem natury psycho-społecznej i kulturowej. Jednymi z częściej spotykanych symptomów PMS jest drażliwość, ospałość i depresja. Różnice w występowaniu tych objawów w różnych krajach sięgają kilkudziesięciu procent.

Często przypisuje się zły humor kobiety napięciu przedmiesiączkowemu w różnych fazach cyklu. Zaskakujące, że częściej robią to kobiety. Wygląda również na to, że paniom bardziej przeszkadzają objawy związane ze stanem ym niż fizyczne niedogodności. Wiele kobiet skarży się na Zespół Napięcia Przedmiesiączkowego nie zdając sobie sprawy, że odczuwają jedynie niektóre jego objawy.

Co na to ewolucja?

Podczas fazy płodnej cyklu kobiety są aktywniejsze, chętniej nawiązują kontakty, częściej flirtują i czują się bardziej sexy. W okresie przedmiesiączkowym sytuacja się zmienia. Wtedy panie są mniej aktywne, mniej chętnie nawiązują kontakty, rzadziej flirtują i nie czują się aż tak bardzo sexy. Według panów kobiety w fazie płodnej są atrakcyjniejsze. Z ewolucyjnego punktu widzenia w okresie dni niepłodnych zachęcający wygląd i przyjazne nastawienie nie są paniom potrzebne. Jednak już nasilone symptomy nadchodzącej miesiączki uznawane są za zespół napięcia przedmiesiączkowego.

Wpływ społeczeństwa

Wbrew przekonaniu o powszechności występowania zespołu napięcia przedmiesiączkowego, PMS stwierdza się u ok. 5% kobiet, które w ogóle odczuwają jakiekolwiek objawy. Statystyki różnią się w zależności o państwa, sposobu ankietowania czy użytej definicji PMS. Jednak ilość kobiet cierpiących na tą dolegliwość nie przekracza 30% miesiączkujących pań.  W rozwiniętych państwach z PMS wiążą się liczne stereotypy oraz schematy pewnych zachowań. Pojęcie napięcia przedmiesiączkowego istnieje już w świadomości dziewczynek, które nie doświadczyły jeszcze pierwszej miesiączki.

W Wielkiej Brytanii w latach 80. PMS był uwzględniany w sprawach sądowych. Ze względu na miejsce w klasyfikacji wśród zaburzeń umysłowych stanowił podstawę do obrony nawet w przypadku zabójstwa.

Szukanie wymówek

Niedogodności związane z cyklem miesiączkowym są oczywiste, ale zarazem nieuniknione. Bardzo istotną sprawą jest umiejętność rozróżnienia normalnych symptomów związanych z cyklem od objawów chorobowych. PMS jest zbiorem występujących jednocześnie objawów, które w istotny sposób wpływają na życie kobiety. Pamiętajmy, że jest jednostką chorobową i jeśli któraś z kobiet podejrzewa jego występowanie powinna zgłosić się do lekarza. Na liście chorób ICD-10 PMS znajduje się obok pochwicy czy bolesnego współżycia, jednak te dwa ostatnie nie stanowią jednej z częstszych wymówek usprawiedliwiających wybrane zachowania kobiety.

Istnieje od 150 do 200 objawów stanowiących składowe zespołu napięcia przedmiesiączkowego

Zrzucanie winy na PMS po każdej kłótni na pewno nie pomaga w kreowaniu wizerunku kobiety równej mężczyźnie. Bo dlaczego okresowa, comiesięczna, wzmożona agresja, poddenerwowanie, senność i wahania nastrojów mają być przywilejem jednej z płci. Panowie również mają prawo mieć zły humor.

Agata Kukwa https://badania.net/menstruacyjny-cyrk/