Język ma olbrzymie znaczenie dla naszego funkcjonowania. To bardzo ważny narząd, mający wpływ choćby na wady wymowy, tzw. infantylne połykanie czy niewłaściwy sposób oddychania przez usta.
Nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka przyczynia się do powstawania wad zgryzu. Język – biorąc pod uwagę jego wielkość, jest najsilniejszym mięśniem w ciele człowieka. Oddziałuje więc na nasze uzębienie.
- Język ma potężną siłę, niezależnie od tego, czy się porusza, czy jest w stanie spoczynku. Z punktu widzenia ortodonty, ma on ogromne znaczenie dla prawidłowego rozwoju zgryzu, ponieważ działa jak naturalny aparat ortodontyczny - pod warunkiem jego odpowiedniego ułożenia. Najlepiej widać to na etapie dzieciństwa, gdy prawidłowa pozycja spoczynkowa języka warunkuje odpowiedni rozwój szczęki i szerokość podniebienia, które powinno mieć kształt podkowy. Z kolei gdy język spoczywa na dnie jamy ustnej, podniebienie przyjmuje kształt litery V, staje się wąskie i mocno wysklepione ku górze, a żuchwa cofa się do tyłu. Wtedy zaczynają się kłopoty - mówi lek. stom. Monika Stachowicz z Centrum Periodent w Warszawie. - Wąska szczęka i podniebienie to gorsza drożność górnych dróg oddechowych, szczególnie u dzieci i młodych dorosłych, co sprzyja złym nawykom np. oddychaniu ustami, jednostronnemu żuciu pokarmów, ale także nieprawidłowej pracy mięśni w jamie ustnej, np. wypychaniu języka do przodu czy gryzieniu języka, a w efekcie wadom zgryzu – dodaje.
Dentyści apelują więc, abyśmy zwracali uwagę na spoczynkowe położenie języka. Gdzie jest w jamie ustnej, kiedy nie mówimy i nie jemy czy pijemy?
- Prawidłowa pozycja spoczynkowa języka to pozycja wertykalno-horyzontalna, zwana też pozycją „kobry” ze względu na charakterystyczne ułożenie. Wówczas szeroki język jest uniesiony, przylega płasko do podniebienia twardego i układa się na górnym wale dziąsłowym, czyli w miejscu za górnymi siekaczami. Z kolei jego boki dotykają wewnętrznej strony górnego łuku zębowego.
Gdy jednak język zamiast przylegać do podniebienia, spoczywa na dnie jamy ustnej, powoduje to obciążenie żuchwy, lekkie rozwarcie ust i potencjalne liczne powikłania. Odpowiednie ułożenie języka jest kluczowe dla takich czynności jak żucie, gryzienie, połykanie, prawidłowa artykulacja czy oddychanie. Warunkuje również niezbędną ilość miejsca w szczęce, aby ta mogła pomieścić wszystkie zęby (również zęby mądrości) oraz prawidłową pozycję zębów w łukach – mówi dr Stachowicz.
Język wpływa na kształt i rozmiar szczęk, jeśli dziecko nieprawidłowo układa język na dnie jamy ustnej, górne zęby mogą się nie zmieścić w łuku, a żuchwa będzie wypychana do tyłu i do dołu. Nieprawidłowo ułożony język napiera na przednie zęby, które mogą się wychylać. Z kolei wąskie podniebienie może prowadzić do stłoczeń zębowych.
Nieprawidłowa pozycja spoczynkowa języka może powodować liczne problemy stomatologiczne, ale także m.in. wady wymowy (seplenienie międzyzębowe) czy zaburzenia rozwoju twarzoczaszki, które wpłyną na wygląd twarzy i jej harmonijne proporcje (np. cofnięta żuchwa, wąska, bardziej płaska twarz, krzywy nos, słabo zarysowane kości policzkowe i krzywe zęby). Może także wystąpić zwężenie dróg oddechowych, co zwiększa ryzyko chrapania oraz bezdechu sennego.