Poronienie – przyczyny i objawy

Jakie są objawy poronienia?

Problem z utrzymaniem ciąży objawia się przede wszystkim bólem w dolnej części brzucha i krwawieniem z dróg rodnych. Objawy mogą być bardziej lub mniej nasilone i zależą od rodzaju poronienia.

Przy poronieniu zagrażającym najczęściej pojawia się bezbolesne plamienie lub krwawienie. Czasem występują również niezbyt nasilone skurcze macicy. To stan alarmujący, wymagający szybkiej pomocy lekarskiej, ale możliwy do zatrzymania. Poronienie zagrażające nie przekreśla szans na donoszenie ciąży, choć trzeba wiedzieć, że możliwości leczenia są ograniczone. Jeśli niepokojące objawy ustępują, a wyniki badania USG są prawidłowe, zagrożenie spada. Jeśli jednak krwawienie i ból nasilają się, najpewniej dojdzie do poronienia samoistnego.

Poronienie w toku objawia się obfitym krwawieniem, które może trwać od kilku godzin do kilku dni. Symptomem towarzyszącym jest ból brzucha, przypominający ból miesiączkowy lub party, wywołany skurczem macicy. Niestety nie zawsze utrata ciąży manifestuje się tak wyraźnie. O poronieniu zatrzymanym kobieta dowiaduje się nagle, podczas rutynowego badania USG. Jednym objawem jest obraz kliniczny - brak powiększenia macicy, brak czynności serca płodu i spadek stężenia gonadotropiny kosmówkowej w surowicy (badanie beta HCG).

Podobnie dzieje się w przypadku ciąży pozamacicznej (ektopowej), która może nie dawać żadnych subiektywnych objawów. Klasyczna triada symptomów: ból podbrzusza, opóźnione krwawienie menstruacyjne i nieregularne krwawienia z macicy występują rzadko, zwłaszcza w początkowej fazie ciąży pozamacicznej. To utrudnia jej rozpoznanie i niesie ryzyko zagrożenia zdrowia i życia kobiety.

Kiedy dochodzi do straty ciąży?

Problem z utrzymaniem ciąży jest powszechny. Szacuje się, że dotyczy nawet 25 proc. przypadków. Najczęściej do poronienia samoistnego dochodzi w I trymestrze ciąży. Czasem zatrzymanie rozwoju zarodka następuje bardzo szybko, w pierwszych tygodniach, jeszcze zanim kobieta zdąży wykonać test ciążowy. Oczywiście może wydarzyć się to także później, niemniej jednak II trymestr uznaje się za najbezpieczniejszy w całym okresie oczekiwania na dziecko.

Najczęstsze przyczyny poronienia

Najczęstszą przyczyną poronień są zaburzenia genetyczne (aberracje chromosomowe), które rozpoznaje się w 70 proc. przypadków straty ciąży. Bardzo często zdarza się również, że o problemach z utrzymaniem ciąży przesądzają infekcje wirusowe, bakteryjne i grzybicze. Niepowodzenie może też wynikać z czynników anatomicznych (jak guzy, zrosty czy ciąża pozamaciczna).

Co oznacza ciąża pozamaciczna?

Ciąża pozamaciczna, nazywana też ektopową, rozwija się poza jamą macicy, przeważnie w jajowodzie, rzadziej w jajniku, szyjce macicy lub otrzewnej. Wywołuje takie same objawy, jak prawidłowo rozwijająca się ciąża, mimo to nie ma szans na przetrwanie. Ciąży pozamacicznej nie da się utrzymać. To stan zagrażający zdrowiu i życiu kobiety, dlatego wymaga pilnej interwencji medycznej.

Choroby zagrażające ciąży

Często zdarza się, że poronienie jest skutkiem zakażenia wirusowego, bakteryjnego lub grzybiczego. Rozwojowi ciąży zagraża wiele chorobotwórczych drobnoustrojów, jak wirus HIV, różyczki, ospy, bakterie z rodziny chlamydia czy grzyby Candida. Wiele z groźnych dla ciężarnych patogenów występuje powszechnie, dlatego trudno się przed nimi bronić. Najlepszym na to sposobem jest profilaktyka w postaci szczepień ochronnych i przestrzegania zasad higieny. To jednak nie wszystko, co można robić.

Problemy z utrzymaniem ciąży – jak im zapobiec?

Niektórym sytuacjom, np. ciąży pozamacicznej, trudno zapobiec, ale są i takie, nad którymi możemy mieć kontrolę. Przy problemach z utrzymaniem ciąży najważniejsze jest unikanie potencjalnie groźnych czynników zewnątrzpochodnych oraz monitorowanie stanu zdrowia u lekarzy specjalistów. Na prawidłowy przebieg ciąży ogromny wpływ ma dieta, sen, spokój psychiczny, a więc te elementy codziennego życia, o których łatwo zapominamy. W przypadku ciąż zagrożonych lub wysokiego ryzyka wszystko ma znaczenie, więc kobieta powinna dbać o siebie w sposób holistyczny.