W dodatku oszustwo niebezpieczne. Graficy komputerowi niczym wytrawni chirurdzy plastyczni zmieniają niemal wszystko. Cera jest nieskazitelna, twarz pozbawiona zmarszczek, znikają cienie, wory pod oczami. Znikają oponki z brzucha, cellulitis, podnoszą się piersi, chudną nogi.
Po co to wszystko? Masz wierzyć, że celebrytki są bez skazy, a proponowane przez reklamę kosmetyki sprawią, że i ty będziesz podobna do nich. Znikną zmarszczki, wypryski, puder w kremie sprawi, że zaczniesz wyglądać dwadzieścia lat młodziej, nowe cienie zlikwidują kurze łapki.
O ile jesteś rozsądną kobietą, masz świadomość, że reklama kłamie. Wiesz, że nie ma chodzących ideałów, że celebrytki też mają wady. Niestety, odbiorczyniami plotkarskich portali czy gazet są też nastolatki. Zapatrzone w zdjęcia idolek żyją w ułudzie, że można dojść do tak perfekcyjnego wyglądu. Nie uwierzą, że długie szczupłe nogi to kilka kliknięć myszą, że idealny owal twarzy na zdjęciu robi się bardzo podobnie.
I to właśnie te reklamy sprawiają, że młode dziewczyny wpadają w kompleksy, a w skrajnych przypadkach odchudzając się, wpędzają się w anoreksję czy bulimię.
Świat zwariował na punkcie wyglądu i wraz z rozwojem technik komputerowych coraz łatwiej jest mamić bliźnich. I choć jest to zwykłe oszustwo, wcale nie jest łatwo z nim walczyć na gruncie prawnym.
W 2011 roku Urząd ds. Standardów w Reklamie w Wielkiej Brytanii zakazał pokazywania reklam Lancome z Julią Roberts i Maybelline z Christy Turlington, podkreślając, że przekaz reklam jest mylący. Podobnie z reklam zniknęła Rachel Weisz, a w USA Taylor Swift. Urzędy badające sprawę uznały, że „zmiany w retuszu poszły zbyt daleko”. Są to jednak już dawne i niestety dość jednostkowe decyzje i niewiele znaczące w masie zdjęć z fotoszopa, które zalewają nas codziennie. Dlatego konsumenci muszą sami się bronić swoją świadomością faktu, że wszystko jest ułudą, a ludzie i produkty przedstawione na zdjęciach są wytworem pracy grafików komputerowych i z realnym światem niewiele mają wspólnego.
